________________
११९२
जीवाभिगमसूत्रे एतेषां कायस्थिति दर्शयति
मूलम् -सुहमे णं भंते सुहमे त्ति कालओ केवञ्चिरं होइ ? गोयमा ! जहणणेणं अंतोमुहुत्तं-उकोसेणं असंखेज्जं कालं जाव असंखेजा लोया, सव्वेसिं पुढवीकालो जाव सुहम णिओयस्स पुढवीकालो, अपज्जत्तगाणं सव्वेसिं जहणणेण वि उक्कोसेण वि अंतोमुहत्तं, एवं पजत्तगाण वि सव्वेसिं जहणणेण वि उकोसेण वि अंतोमुहुत्तं । सुहुमस्स णं भंते ! केवइयं कालं अंतरं होइ ? गोयमा! जहणणेणं अंतोमुहूत्तं उक्कोसेणं असंखेज्जं कालं कालओ असंखेजाओ उस्सप्पिणी ओस्सप्पिणीओ, खेत्तओ अंगुलस्स असंखेजइभागो, सुहुमवणस्सइकाइयस्स सुहुमजिओयस्स वि जाव असंखेज्जइभागो । पुढवीकाइयादीणं वणस्सइकालो । एवं अपज्जत्तगाणं पज्जत्तगाण वि॥सू. १३०॥
छाया-सूक्ष्मः खलु भदन्त ! सूक्ष्म इति कालतः कियच्चिरं भवति ? गौतम ! जघन्येनाऽन्तर्मुहूर्तम् उत्कर्षेणाऽसंख्येयकालं यावदसंख्येया लोकाः, सर्वेषां पृथिवी कालो यावत्सूक्ष्मनिगोदस्य पृथिवीकालः अपर्याप्तकानां सर्वेषां जघन्येनाप्युत्कर्पणाप्यन्तर्मुहूर्तम् एवं पर्याप्तकानामपि सर्वेषां जघन्येनाऽप्युत्कर्षेणाप्यन्तर्मुहूर्तम् । सूक्ष्मस्य खलु भदन्त ! कियन्तं कालमन्तरं भवति ? गौतम | जघन्येनान्तर्मुहूर्तमुत्कर्षेणाऽसंख्येयं कालम्, कालतोऽसंख्याता उत्सपिण्यवसर्पिण्यः क्षेत्रतोऽगुलस्याऽसंख्येयभागः, सूक्ष्मवनस्पतिकायिकस्य सूक्ष्मनिगोदस्यापि यावदसंख्येयभागः । पृथिवीकायिकादीनां वनस्पतिकालः। एवमपर्याप्तकानां पर्याप्तकानामपि ॥१३०॥ सूत्री और पर्याप्तविषयक सप्तसूत्री भी कह लेना चाहिये इन सब में भी जघन्य और उत्कृष्टस्थिति एक अन्तर्मुहूर्त की है ॥१२९॥
कायस्थिति कथनसुहुमेणं भंते ! सुहुमेत्ति कालओ केवच्चिरं होइ' इत्यादि । કહી લેવી જોઈએ. આ બધામાં, પણ જઘન્ય અને ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ એક અન્તર્મુહૂર્તાની છે. સૂ. ૧૨૯ છે
કાયસ્થિતિનું કથન 'सुहुमाणं भंते ! सुहुमंति कालओ केवच्चिई होई' त्याह
જીવાભિગમસૂત્ર
