________________
प्रमेयद्योतिका टीका प्र.३उ.३सू.३४ एकोरुकद्वीपस्याकारादिनिरूपणम् ५२९ संवद्धाः आतो द्य विधयः पुनः कथम्भूताः ? इत्याह-'आतोज्जविहि णिउण गंधव समय कुसले हिँ फंदिया' अतोद्यविधिनिपुणगान्धर्वसमयकुशलैः स्पन्दिताः, तत्रातोद्याविधौ ये निपुणा गान्धर्वसमयेनाटयशास्त्रे कुशलाः-दक्षास्तैः स्पन्दिताः व्यापा. रिता वादिता इति भावः पुनः कीदृशास्तत्राह-'तिहाणकरणसुद्धा त्रिस्थानकरण शुद्धाः, तत्र त्रिषु आदि मध्यावसानेषु स्थानेषु करणेन-क्रिया-यथोक्तवादन क्रियया शुद्धाः-निर्दुष्टाः न तु अस्थानकरण-व्यापाररूपदोषेण कलङ्किताः 'तहेव ते तृरियंगया वि दुमगणा' तथैव-तत्प्रकारेणेव ते त्रुटिताङ्गा:-त्रुटिताङ्ग नामका ही इस प्रकार से सिखा वुझा तैयार किया है यहीं बात आगे के सूत्र पाठ से प्रकट की गई है 'आतोज्ज विहि निउणगंधव्व समय कुसलेहिं फंदिया जिस प्रकार गंधर्व आतोद्य विधि में निपुण होते हैं और गांधर्व शास्त्र में दक्ष होते हैं अतः वे जिस वादिव को चाहते हैं उस वादित्र को तैयार कर लेते है और बजाते है इसी प्रकार से जो वादित्र यहां के मनुष्यों को आवश्यक होता है वही वादिन वे कल्प वृक्ष उन्हे दे देते हैं-अतः उसी वादिन की प्रदान विधि में वे त्रुटितांग कल्पवृक्ष व्यापार युक्त होते हैं और वे उन्हें उन्हीं वादित्रों को देते हैं। तथा 'तिहाण करणसुद्धा' ये कल्पवृक्ष वादिन वादन क्रिया में निपुण व्यक्ति की तरह वादित्र तथा गाने की विधि में त्रिस्थान करण से आदि मध्य अवसान रूप तीनों स्थानो से शुद्ध होते हैं। अस्थानकरण व्यापार रूप दोष से कलङ्कित नहीं होते हैं। 'तहेव ते तुरियंगया वि दुमगणा' તેઓ એવા જણાય છે કે આમને ગાનવિદ્યામાં, ગંધર્વ શાસ્ત્રમાં નિપુણ વ્યકિતઓએ જ આ પ્રકારથી શીખવીને તૈયાર કરેલ છે. એજ વાત હવે પછીના सूत्रपाथी प्रगट ३२वामा भावी छ. 'आतोज्जविधीनिउणगंधव्वसमयकुसलेहिं फंदिया' २ प्रभारी गंध मातोध विधिमा निपुण हाय छे. सने गांध શાસ્ત્રમાં ચતુર હોય છે. તેથી તેઓ જે વાજાને ચાહે છે, તે વાજાને તૈયાર કરી લે છે. અને તેને વગાડે છે. એ જ પ્રમાણે જે વાજીંત્ર ત્યાંના મનુષ્યોને જરૂરી હોય છે. તે જ વાત્ર તે કલ્પવૃક્ષ તેને આપે છે. તેથી વાજીત્રની પ્રદાનવિધિમાં ત્રુટિતાંગ કલ્પવૃક્ષ વ્યાપાર યુક્ત હોય છે. અને તેઓ તેમને से पाली मापे छे. तथा 'तिद्वाणकरणसुद्धा' मा ४६५वृक्ष वा वाहन ક્રિયામાં નિપુણ વ્યક્તિની જેમ વાજીત્ર તથા ગાવાની વિધિમાં ત્રિસ્થાનકરણથી અર્થાત્ આદિ, મધ્ય અને અવસાન રૂપ ત્રણે સ્થાનેથી શુદ્ધ હોય છે. અવस्थान ४२६१ व्यापा२ ३५ होषथी ४ तहाता नथी. 'तहेव ते तुरियंगयावि दुमगणा' तथा सापानी विधामा भने पात्राने मनावानी विद्यामा यतुर
जी० ६७
જીવાભિગમસૂત્ર