________________
जीवाभिगमसूत्रे पर्याप्तिषु आहारपर्याप्तिः, प्रथम समय एव निष्पद्यते, एतदन्याः पर्याप्तयस्तु प्रत्येकमन्तर्मुहूर्त्तकालेन निष्पन्नाः भवन्तीति । आहारपर्याप्तिः प्रथमसमये एव निष्पद्यते इति ज्ञापनाय प्रज्ञापनायामाहारपदे द्वितीयोदेशके इत्थं प्रतिपादितम् 'आहारपज्जत्तीए अपज्जत्तएणं भंते ! किं आहारए अणाहारए, गोयमा ! नो अणाहारए आहारए' इति, तत आहारपर्याप्त्या अपर्याप्तो विग्रहगतावेव उपपद्यते नतपमानक्षेत्रमागतोऽपि उपमानक्षेत्रे आगतस्य प्रथमसमये एव आहारकत्वात् तत एक सामयिकी आहारपर्याप्ति निवृत्तिरिति यदि पुनरुपपातक्षेत्रमागतोऽपि आहारपर्याप्त्या अपर्याप्त एव भवेत्तदा एवं सूत्रं पठेत् 'सिय आहारए सिय अणाहारए' यथा शरीरादिपर्याप्तिषु 'सिय आहारए सिय अणाहारए' इति ॥ पर्याप्ति, फिर भाषापर्याप्ति और इसके बाद मनः पर्याप्ति इस क्रम से ये पूर्ण होती है । इन पर्याप्तियों में से सर्वप्रथम प्रथम समय में ही आहारपर्याप्तिर्निष्पन्न होती है । इसके बाद शरोरादि पर्याप्तियों में से प्रत्येक पर्याप्ति एक २ अन्तर्मुहूर्त में निष्पन्न होती है । आहारपर्याप्ति प्रथम समय में ही निष्पन्न होती है । इस बात को समझाने के लिये प्रज्ञापना के आहार पद में द्वितीय उद्देशक में इस प्रकार से कहा गया है-"अहारपज्जत्तीए अपज्जत्तए णं भंते किं आहारए अणाहारए, गोयमा । णो अणाहारए आहारए" आहार पर्याप्ति से अपर्याप्ति हुआ जीव जब विग्रह गति में ही उत्पन्न होता है । तब तो वह अनाहारक ही होता है । और जब वह उपापात् क्षेत्र में आ जाता है तब उसके प्रथम समय में ही आहरकता रहती है इसलिये आहारपर्याप्ति की निर्वृत्ति एक समयकी होती है । यदि वह उपपात क्षेत्र में आने पर भी आहारपर्याप्ति से अपर्याप्त ही होता है तब स्त्र या पाठ इस प्रकार से पढना चाहिये - "सिय आहारए सिय अणाहारए'। ત્યારબાદ શ્વાસોચ્છવાસ પર્યાપ્તિ, ત્યારબાદ ભાષા પર્યાપ્તિ અને ત્યારબાદ મન:પર્યાપ્તિ, આ કમે તે પૂર્ણ થાય છે. આ પર્યાપ્તિઓર્માની સૌથી પહેલી પર્યાતિનું–બહાર પયાપ્તિનું નિષ્પાદન પ્રથમ સમયમાં જ થાય છે. ત્યારબાદ શરીરાદિ પ્રત્યેક પર્યાતિનું નિષ્પાદન એક એક અન્તર્મુહૂર્તમાં થાય છે આહારપર્યાપ્તિનું નિષ્પાદન પ્રથમ સમયમાં જ થાય છે, આ વાતને સમજાવવા માટે પ્રજ્ઞાપના સૂત્રના દ્વિતીય ઉદ્દેશકના આહારપદમાં આ પ્રમાણે रघुछ-"आहारपज्जत्तीए अपज्जत्तएणं भंते किं आहारए अणाहारए, गोयमा ! णो अणाहारए आहारए” माडा२५र्याप्तिनी अपेक्षा अपर्याप्त शापाणे न्यारे विग्रहगतिमा જ ઉત્પન્ન થાય છે, ત્યારે તે તે અનાહારક જ હોય છે, અને જ્યારે તે ઉપપાત ક્ષેત્રમાં આવી જાય છે ત્યારે તેના પ્રથમ સમયમાં જ આહારકતા રહે છે, તેથી આહારપર્યાતિની નિવૃત્તિ એક સમયની હોય છે. જે તે ઉપપાતક્ષેત્રમાં આવવા છતાં પણ આહારપર્યાપ્તિની अपेक्षा मर्यात ४ २डतो डाय, तो सूत्रन पा8 21 प्रा३ वांय! -"सिय अणाहारए सिय अणाहार'
જીવાભિગમસૂત્ર