________________
सुबोधिनी टीका सू. ९९ सूर्याभदेवस्य पूर्व भवजीवप्रदेशिराजवर्ण' नम्
टीका - ' तस्स ण' इत्यादि
तस्य=पूर्वोक्तस्य खलु प्रदेशिनो राज्ञः सूर्यकान्ता नाम देवी =राज्ञी आसीत् । सा सूर्यकान्ता देवी सुकुमालपाणिपादा- सुकुमालं= सातिशय कोमल पाणिपाद = हस्तौ पादौ च यस्याः सा तथाभूताऽऽसीत् । सूर्यकान्तायाः सर्व वर्ण'न' धारिणीवद् बोध्यम् । एतदेव सूचयितुमाह = धारिणीवण्णओ' इति
१३
पातिकधारिणीवद् बोध्यम् । सा सूर्यकान्ता देवी प्रदेशिना राज्ञा सार्द्धं = सह अनुरक्ता = सातिशय प्रेमयुक्ता अविरक्ता=प्रातिकूल्यं गतेऽपि पत्यौ स्वयं सदा प्रसन्नवदना सती इष्यन्=अभिलषितान, शब्दान् रूपाणि यावद्= गन्धान् रसान स्पर्शाश्चेति पञ्चविधान् मनुष्यान् = मनुष्यसम्बन्धिनः कामभोगान् प्रत्यनुभवन्ती = उपभुजाना विहरति ॥ सू० १००॥
मूलम् - तस्स णं पएसिस्स रण्णो जेट्टे पुत्ते सूरियकंताए देवीए अत्तए सूरियकंते नामं कुमारे होत्था, सुकुमालपाणिपाए जाव पडि. रूवे । से णं सूरियकंते कुमारे जुवराया वि होत्था, पएसिस्स रन्नो धारिणीवणओ) इसके हाथ पैर आदि अवयव बडे ही सुकुमार थे. इसका पूर्णवर्णन धारिणी रानी के जैसा ही है. धारिणी का वर्णन औपपातिक सूत्र में दिया गया है । (पएसिणा रन्नो सद्धि अणुरत्ता अविरत्ता इह सद रूवे जाव विहर) प्रदेशी राजा के साथ यह सातिशय प्रेम युक्त बने होकर अभिलषित मनुष्य संबंधि कामभोगों को भोगती थी, यदि राजा कभी प्रतिकूल भी हो जाता तो उस समय यह उससे प्रतिकूल नहीं बनती, प्रत्युत सदा प्रसन्नवदन ही रहती, वहां 'शब्दरूप' से रूप गंध, रस और स्पर्श ये पांच प्रकार के कामभोग गृहीत हुए हैं. ।
टीकार्थ स्पष्ट है || सू० १०० ॥
તેના હાથપગ વગેરે અવયવે! અતીવ સુકુમાર હતા. રાણીનું વન ધારિણી રાણી भेषु ४ छे. औपचाति सूत्रमां धारिणीनं वर्णन उरवामां यान्यु छे. (पए सिणा रन्नो सद्धि अणुरता अविरत्ता इट्ठे सदे रूवे जाव विहरइ) प्रदेशी राजनी સાથે તે સાતિશય પ્રેમયુકત વ્યયવહાર રાખીને અભિષિત મનુષ્ય સંબંધિત કામ ભાગે ભાગવતી હતી. જે કદાચ રાજા કોઇ દિવસ પ્રતિકૂલ થઇ જતા તે તે તેની સામે અનુકૂલ થઇને જ રહેતી હતી. તે સદા પ્રસન્ન વદન જ રહેતી હતી. અહીં “शह३५” थी ३५, गंध, रसाने स्पर्श से पांच अमरना अमलोगो ग्रहण थयुं छे. ટીકા સ્પષ્ટ છે. ૫૧૦૦ના
શ્રી રાજપ્રશ્નીય સૂત્ર : ૦૨
