________________
सुबोधिनी टीका सू. १३७ सूर्याभदेवस्य पूर्व भवजीवप्रदेशिराजवर्णनम् २३३ एवं खलु भदन्त ! अहमन्यदा कदाचित् बाद्यायाम् उपस्थानशालायां यावत् विहरामि, ततः खलु मम नगर गुमिकाः ससाक्ष्यं यावद् उपनयन्ति ततः खलु अहं तं पुरुष जीविताद् व्यपगेपथामि, व्यपरोष्य अयस्कुम्भ्यां प्रक्षे. पयापि अयोमयेन पिधान केन पिधापपामि यावत आत्ममत्ययिकैः पुरुषैः रक्षयामि, ततः खलु अहं अन्यदा कदाचित् यत्रैव सा अयम्कुम्मी तत्रय कुमारसमणं एवं वयासी) केशीकुमारश्रमण से ऐसा कहा-(अस्थि णं भंते ! एसा पण्णाओ उवमा) हे भदन्त ! यह आपके द्वारा कही गई उपमा-(दृष्टान्त) बुद्धि विशेष रूप है (इमेण पुण कारणेणं णो उ०) किन्तु इस वक्ष्यमाण कारण से मेरे मनमें जीव और शरीर का भेद नहीं आता है-युक्तियुक्त प्रतीत नहीं होता है । इसी बात को अब प्रदेशी राजा प्रकट करता है -(एवं खलु भते ! अहं अन्नया कयाई बाहिरियाए उचट्ठाण मालाए जाव विहरामि) हे भदन्त ! मैं एक दिन बाहर की उपस्थान शाला में यावत् बैठा हुआ था (तएणं ममं जगरगुत्तिया ससक्ख जाव उवणे ति) उस मेरे नगर रक्षकोंने साक्षिसहित यावत् एक चोर को उपस्थित किया (तएणं अहं तं पुरिसं जीवियाओ ववरोवेमि) मैने उन चोर को पाणरहित कर दिया (ववरीत्ता अउभीए पक्विवावेमि अउमएणं पिहाणयणं पिहावेमि) पाणरहित करके फिर मैंने उसे अयस्कुभी (लोहेकी कोठी) में अपने पुरुषों से डलवा दिया (जाव प्रायपञ्चइएहिं पुरिसे हिं रक्खाबेमि) यावत् फिर मैंने अपने आत्मरक्षक पुरूषों का वहां पहरा नियुक्त कर दिया. (तएणं अहं ४ -(अत्थिणं भंते ! एसा पण्णाओ उवमा) . ' ! I मात पडे प्रयुक्त रुपमा (Eveid) मुद्धि विशेष ३५ छ. (इमेण पुण कारणेणं णो उ०) એનાથી મારા મનમાં જીવ અને શરીરની ભિન્નતાને વિચાર ઉત્પન્ન થયે નથી મને આ વાત યુકિતયત પણ લાગી નહિ. એજ વાત હવે પ્રદેશી રાજા આ પ્રમાણે ४८ ४२ छ (एवं खलु भते ! अहं अन्नया कयाई बाहिरियाए उहाण सालाए जाव विहरामि) 3 मत ६ मारनी ५स्थान मां मेही तो. (तएणं मम जगरगुत्तिया ससक्खं जाव उवणे ति) भास નગર રક્ષકે એક સાક્ષિત સહિત યાવતું એક ચોરને મારી સામે ઉપસ્થિત ध्या (तए णं अह तं पुरिसं जीवियानो ववरोबेमि) मे ते सारने भारी नाय.. ( ववरोवेत्ता अउकुंभीए पक्खिवावेमि अउमएणं पिहाणएणं पिहावेमि) મારીને તેને મેં લેખંડના નળામાં પોતાના માણસ નંખાવી દીધે (નાવે आयपच्चइएहिं पुरिसेहिं रक्खावेमि) यावत् ५छी में त्यो भाभ२६५ देने
-
શ્રી રાજપ્રશ્રીય સૂત્ર: ૦૨.