________________
सुबोधिनी टीका सू. १३३ सूर्याभदेवस्य पूर्व भवजोवप्रदेशिराजवर्णनम् २०१ इति । यदि जीव-शरारयो दो न स्यात्तदा पूर्वोक्तकारणचतुष्टयेन नरकभोगं कः कुर्यात् ? शरीरम्य तु मनुष्यलोक एव नष्टत्वात्, शरीरभिन्नत्वे तु जीवस्य शरीरनाशेऽपि सत्वादुक्तहेतुचतुष्टयेन नरकभोगं कतु जीवः शक्यो भवति ॥ सू० १३२॥
मूलम्--तएणं से पएसी राया केसि कुमारसमणं एवं क्यासाअस्थि णं भंते ! एसा पण्णाओ उवमा, इमेण पुण कारणेण नोउवागच्छइ । एवं खलु भंते ! मम अजिया होत्था इहेव सेयवियाए नयरीए धम्मिया जवि वित्ति कप्पेमाणी समणोवासिया अभिगय जीवा० सम्वो वपणओजाव अप्पाणं भावेमाणीविहरइ, साणंतुझ वत्तव्वयाए सुबहु पुन्नोवचयं समजिणित्ता कालमासे कालं किच्चा अण्णयरेसु देवलोएसु देवत्ताए उववण्णा, तीसेणंअजियाए अहं नत्तुए होत्था इट्टे कते जाव पासणयाए, तं जइ णं सा अजिगा मम आगंतुं एवं वएजाएवं खलु नत्तुआ ! अहः तव अज्जिया होत्था, इहेव सेयवियाए नयरीए धम्मिया जाव वित्ति कप्पेमाणी समणोवासिया जाव विह
यदि जीव और शरीर में भेद नहीं होता तो पूर्वोक्त कारण चतुष्टय में नरक भोग कौन करे? क्यों कि शरीर तो मनुष्यलोक में ही नष्ट हो जाता है उस के नष्ट होने पर तदभिन्न जीव भी नष्ट हो जावेगा। परन्तु जब शरीर से भिन्न जीव को माना जाता है तो शरीर के नाश होने पर भी जीव का सद्भाव रहता ही है। अतः उक्त हेतु चतुष्टय से नरकभोग करने के लिये जीव समर्थ होता है। इस प्रकार से यह टीका का भाव लिखा गया है ॥ सू. १३२ ॥
-
વિશ્વાસ રાખે. જે જીવ અને શરીરમાં ભિન્નતા ન હોત તે પૂર્વોક્ત કારણ ચતુષ્યમાં નરકગ કરે કેણ? કેમકે શરીર તે મનુષ્ય લેકમાં જ નષ્ટ થઈ જાય છે, તેના નાશ પછી ભિન્ન જીવ પણ નષ્ટ થઈ જ જશે જ. પરંતુ જ્યારે શરીર કરતાં ભિન્ન જીવને માનવામાં આવે છે તે શરીરના વિનાશ પછી પણ જીવને સદૂભાવ રહેજ છે. ઉકત હેતુ ચતુષ્ટયથી નરકગ માટે જીવ સમર્થ હોય છે. આ પ્રમાણે આ ટીકા નો ભાવ લખવામાં આવ્યું છે. સૂ. ૧૩રા
શ્રી રાજપ્રશ્રીય સૂત્ર: ૦૨