________________
८२
राजप्रश्नीयसूत्रे स चित्रः सारथिः के शिकुमारश्रमण वन्दते नमस्यति, वन्दित्वा नमस्यित्वा यत्रैव चातुर्घण्टः अश्वरथ स्त व प्राधारय-निश्चयमकरोद् गमनाय गन्तुमिति । च गत्वा चातुर्यण्टम् अश्वरथ दूरोहति, दुरूह्य यस्यादिशः प्रादुर्भूतः, तामेव दिश' प्रतिगत इति ॥सू० ११२ ।
मूलम्--तएणं से चित्ते सारही समणोवासए जाए अहिगय. जीवाजीवे उवलद्धपुण्णपावे आसवसंवरनिज्जरकिरियाहिगरणबंध मोक्खकुसले असहिज्जे देवासुरणागजक्खरक्खसकिन्नरकिंपुरिसगरुल गधब्वमहोरगाईहिं देवगहेहिं निग्गंथाओ पावयणाओ जणइकमणि जे, निग्गंथे पावयणे णिस्तकिए णिकं खए णिव्वितिगिच्छे लट्रे गहिय? पुच्छिय? अहिगय? विणिच्छियो अटिमिजपेमाणुरागरते. 'अयमाउसो! णिग्गंथे पावयणे अतु, अय परम?, सेसे अण?' ऊसियफलिहे अवंगुयदुवारे चियतंतेउरप्पवेसे चाउद्दसटुमुद्दिटुपुण्णमासिणासु पडिपुण्णं पोसहं सम्म अणुपालेमाणे समणे णिग्गथे फासु. एसणिज्जेणं असणपाणखाइमसाइमेणं पीठफलगसेज्जासथारेणं वत्थ. पडिग्गहकबलपायपुछणेणं ओसहभेसज्जेणं पडिलाभेमाणे, बहुहिंसीलब्वयगुणवेरमणपोसहोववासेहिय अप्पाणं भावेमाणे जाई तत्थ रायकज्जाणि य जाव राजववहाराणि य ताइं जियसत्तणा रण्णा सद्धि सयमेव पचुवेक्खमाणे पञ्चुवेक्खमाणे विहरइ ।सू०११३।। कर लिया. इसके बाद चित्रसारथिने उन केशिकुमारश्रमण को वन्दना की नमस्कार किया, वन्दना नमस्कार करके फिर वह जहां चातुर्घट अश्वस्थ रखा हुआ था वहां पर आया वहां आकर वह उसपर बैठ गया और इस प्रकार यह जहां से आया था वहीं से होकर वापिस चला गया। सू. ११२॥ શ્રમણની વંદના કરી. નમસ્કાર કર્યા. વન્દના નમસ્કાર કરીને પછી તે જ્યાં ચાતુઘટ અશ્વરથ હતો ત્યાં ગયા. ત્યાં પહોંચીને તે તેમાં બેસી ગયે અને આ પ્રમાણે તે જયાંથી આવ્યું હતું ત્યાં જ પાછો જતો રહ્યો. સૂ૦ ૧૧રા
શ્રી રાજપ્રશ્રીય સૂત્ર: ૦૨