________________
६०
विपाकश्रुते
महावीरेणं जाव सपत्तेणं के अट्ठे पण्णत्ते ? । तए णं से सुहम्मे अणगारे जम्बू अणगारं एवं वयासी, इति ।
जम्बूस्वामी पृच्छति - ' जइ णं भंते' इत्यादि । यदि खलु हे भदन्त ! श्रमणेन भगवता महावीरेण यावत् सिद्धिगतिनामधेयं स्थानं संप्राप्तेन सुखविपाकानां प्रथमस्य अध्ययनस्यायमर्थः प्रज्ञप्तः, द्वितीयस्य खलु हे भदन्त ! अध्ययनस्य सुखविपाकानां श्रमणेन भगवता महावीरेण यावत्सम्प्राप्तेन कोऽर्थः प्रज्ञप्तः ? । ततः खलु सुधर्माऽनगारो जम्बूमनगारम् एवं = वक्ष्यमाणप्रकारेण 'वयासी' अवादीत् - ' एवं खलु' इत्यादि । एवं खलु हे जम्बूः ! 'तेणं कालेणं तेणं समएणं' तस्मिन् काले तस्मिन् समये 'उसभपुरे णयरे' ऋषभपुरं नाम नगरमासीत् । तत्र 'धूभकरंडगे उज्जाणे' स्तूपकरण्डकं नामोद्यानम् । तस्मिन् 'धण्णो जक्खो' धन्यो नाम यक्ष आसीत् । तस्मिन्नगरे 'धणवई राया' धनणं भंते ! अज्झयणस्स सुहविवागाणं समणेणं भगवया महावीरेणं जाव संप - तेणं के अट्ठे पण्णत्ते ? तए णं से मुहम्मे अणगारे जंबु अणगारं एवं वयासी' - जंबूस्वामीने श्री सुधर्मां स्वामी से पूछा कि हे भदंत ! यदि श्रमण भगवान् महावीरने कि, जो सिद्धिगति में विराजमान हैं, इस सुखविपाक नामक द्वितीय श्रुतस्कंध के प्रथम अध्ययन का जो वह भाव कहा है तो उन सिद्धिगति को प्राप्त श्री श्रवण भगवान महावीर ने द्वितीय अध्ययन के क्या भाव फरमाया है ? श्री सुधर्मा कहते हैं- हे जम्बू ! 'तेणं कालेणं तेणं समएणं' उसी काल एवं उसी समय में 'उसभपुरे णयरे धूभकरंडगे उज्जाणे घण्णो जक्खो' ऋषभपुर नामका नगर था । उसमें स्तूपकरंडक उद्यान था । उसमें धन्य नामके यक्ष णस्स सुहविवागाणं समणेण भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेण के अटे पण्णत्ते । तरण से सुहम्मे अणगारे जंबुं जणगारं एवं वयासी' मंजू स्वाभीमे सुधर्मा સ્વામીને પુછ્યુ કે હે ભદન્ત ! શ્રમણ ભગવાન મહાવીર કે જેણે સિદ્ધિગતિ પ્રાપ્ત કરી છે. અર્થાત્ સિદ્ધિગતિમાં બિરાજમાન છે, જેમણે આ સુખવિપાક નામના બીજા શ્રુતસ્કંધના પ્રથમ અધ્યયનના આ ભાવ કહ્યો છે તે સિદ્ધિગતિને પ્રાપ્ત શ્રી શ્રમણ્ ભગવાન મહાવીરે ખીજા અધ્યયનના શું ભાવ કહ્યા છે ? શ્રી સુધાં સ્વામી કહે છે, डेभ्यू ! 'तेणं कालेणं तेणं समरणं' ते डास भने ते सभयने विषे 'उसमपुरे
परे धूभकरंडगे उज्जाणे धूष्णो जक्खो' ऋषलपुर नाभनु नगर हेतु, तेमां સ્તુપકરડક નામના બગીચા હતા, તે ખગીચામાં ધન્ય નામના ચક્ષનું યક્ષાયતન
શ્રી વિપાક સૂત્ર
