________________
२४
विपाकश्रुते अप्पाणं भावेमाणा विहरंति' संयमेन तपसाऽऽत्मानं भावयन्तो विहरन्ति । 'तेणं कालेणं तेणं समएणं' तस्मिन् काले तस्मिन् समये 'धम्मघोसाणं थेराणं अंतेवासी' धर्मघोषाणां स्थविराणामन्तेवासी 'सुदत्ते' णाम अणगारे' सुदत्तो नामानगारः स कीदृशः ? इत्याह-'उराले' उदार:-निस्पृहत्वात् सकलजी वैः सह मैत्रीभावात् । 'जाव तेउलेस्से' यावत्तेजोलेश्यः, यावत-'घोरे, घोरव्वए, संखित्तविउलतेउलेस्से' घोरः परीषहोपसर्गकषायशत्रमाणाशविधौ शूरः घोरव्रतः घोरं कातरैर्दुश्चर्य व्रत-सम्यक्त्वशीलादिकं यस्य स तथा, संक्षिप्तविपुलतेजोलेश्य:संक्षिप्ता-शरीरान्तर्गतत्वेन सङ्कुचिता विपुला-विशाला अनेकयोजनपरिमितक्षेत्रगतवस्तुभस्मीकरणसमर्थाऽपि तेजोलेश्या विशिष्टतपोजनितलब्धिविशेषतेजोज्वाला विहरंति' आकर वे साधु कल्पके अनुसार वनपालसे वसति की आज्ञा प्राप्त कर तप और संयम से अपनी आत्मा को भावित करते हुए बिचरने लगे। तेणं कालेणं तेणं समएणं धम्मघोंसाणं थेराणं अंतेवासी मुदत्ते सामं अणगारे उराले जाव तेउलेस्से मासं मासेणं खममाणे विहरई' उसी काल और उसी समय में उन धर्मघोष आचार्य के अन्तेवासी एक सुदत्त मुनि थे । जो सकल जीवों के साथ मैत्री की भावनासे उदार थे एवं सांसारिक पदार्थों से जिनके चित्त में निस्पृहतावृत्ति होने से उदार थे । यावत्-'घोरे' परीषह उपसर्ग एवं कषायरूप शत्रुओं के नाश करने में जो शूर थे, 'घोरब्बए' कातरजनों से दुश्चर्य ऐसे सम्यक्त्व और शीलादिकव्रतों के धारक थे, “संखित्तविउलतेउलेस्से' अनेक योजन परिमित क्षेत्र में रहने वाली वस्तु को भी भस्मसात् કલ્પના નિયમ અનુસાર વનપાલથી વસતિની આજ્ઞા મેળવીને, તપ અને સંયમથી पोताना मात्भाने भावित ४२ता था वियवा साया. 'तेणं कालेणं तेणं समएणं धम्मघोसाणं थेराणं अंतेवासी सुदत्ते णामं अणगारे उराले जाव तेउलेस्से मासं मासेणं खममाणे विहरइ' ते ४ भने ते समयने विष ते घोष આચાર્યને સુદત્ત નામના અંતેવાસી મુનિ હતા, તે સકલ અને સાથે મૈત્રી ભાવના પૂર્વક વર્તતા હતા અથાંત તે ઉદાર હતા, અને સંસારના પદાર્થો પ્રતિ
ना शित्तनां निस्पृडता ती तथा २ ता, यावत् 'घोरे' परिष४-५सर्गा मेव ४ाय३५ शत्रुमानी नाश ४२वामा शूरवीर हुता, 'घोरचए' य२ मा सोने हिन सेवा सभ्य३१ मने Alales ताना ना२ ता, 'संखित्तविउलतेउलेस्से જેણે અનેક જન પરિમિત ક્ષેત્રમાં રહેવાવાળી વસ્તુઓને પણ ભસ્મ કરનારી તેજે
શ્રી વિપાક સૂત્ર