________________
विपाकश्रुते ॥ मूलम् ॥ तए णं तस्स सोरियदत्तस्स मच्छंधस्स अण्णया कयाई ते मच्छे तलिए भजिए सोल्लिए य आहारेमाणस्स मच्छकंटए गलए लग्गे यावि होत्था । तए णं से सोरियदत्ते मच्छंधे महयाए वेयणाए अभिभूए समाणे कोडंबियपुरिसे सहावेइ, सदावित्ता एवं वयासी-गच्छह णं तुब्भे देवाणुप्पिया ! सोरियपुरे णयरे सिंघाडग जाव पहेसु महयार सदेणं उग्घोसेमाणार एवं वयह-एवं खलु देवाणुप्पिया! सोरियदत्तस्स मच्छकंटए गलए लग्गे, जं जो णं इच्छइ, विजो वा विजपुत्तो वा सोरियदत्तस्स मच्छियस्स मच्छकंटगं गलाओ णीहरित्तए तस्स णं सोरियदत्ते विउलं अत्थसंपयाणं दलयइ। तए णं ते कोडंबियपुरिसा जाव उग्घोसेंति ॥ सू० ६॥
टीका। 'तए णं तस्स' इत्यादि। 'तए णं तस्स' ततः खलु तस्य 'सोरियदत्तस्स मच्छंधस्स शौर्यदत्तस्य मत्स्यवन्धस्य 'अण्णया कयाई' अन्यदा कदाचित् 'ते मच्छे' तान् मांस के साथ जो तला हुआ भुंजा हुआ पका हुआ होता था, अनेक प्रकार की मदिरा का सेवन करता रहता था और दूसरों को भी खिलाता पिलाता था ॥ सू० ५ ॥
'तए णं तस्स.' इत्यादि ।
'तए णं तस्स सेोरियदत्तस्स' उस शौर्यदत्त 'मच्छंधस्स' मच्छीमार के 'अण्णया कयाई' किसी एक समय जब कि वह 'ते मच्छे' उन જે તળેલા, કુંજેલા, પકવેલા હતા તે પણ ખાતે અને તેની સાથે અનેક પ્રકારની મદિરાનું સેવન કરતું હતું તેમજ બીજાને પણ ખવરાવતે પીવરાવતે હતે. (સૂ૦ ૫)
'तए णं तस्स' त्यहि
'तए णं तस्स सोरियदत्तस्स' ते थोयत्त ' मच्छंधस्स' भन्छीमारने 'अण्णया कयाई मे समय ते न्यारे ' ते मच्छे' भलामान रे
શ્રી વિપાક સૂત્ર