________________
॥ अथ चतुर्थाध्ययनम् ॥
॥ मूलम् ॥ जइ णं भंते ! चउत्थस्स उक्खेवो। एवं खल्लु जम्बूः! तेणं कालेणं तेणं समएणं सोहंजणी णामं णयरी होत्था, रिद्धस्थिमियसमिद्धा। तीसे णं सोहंजणीए णयरीए बहिया उत्तरपुरस्थिमे दिसीभाए देवरमणे णामं उजाणे होत्था । तत्थ णं अमोहस्स जक्खस्स जक्खाययणे होत्था, पुराणे ॥ सू० १॥
टीका श्री जम्बूस्वामी तृतीयाध्ययनस्यार्थ श्रुत्वा, श्रीसुधर्मस्वामिनं पृच्छति-- 'जइ णं भंते !' इत्यादि । 'चउत्थस्स उक्खेवो' चतुर्थस्य चतुर्थाऽध्ययनस्य 'उक्खेवो' उपक्षेपः प्रारम्भवाक्यम् । अत्रैवमुपक्षेपोऽनुसन्धेयः
'जइ णं भंते समणेणं जाव संपत्तेणं दुहविवागाणं तच्चस्स अज्झयणस्स अयमढे पण्णत्ते,चउत्थस्स णं भंते अज्झयणस्स दुहविवागाणं समणेणं जाव संपत्तेणं के अटे पण्णत्ते, तए णं से मुहम्मे अणगारे जम्बू-अणगारं 'एवं वयासो' इति ।
'जइ णं भंते' यदि खलु हे भदन्त ! हे भगवन् ! 'समणेणं भगवया महावीरेण जाव' श्रमणेन भगवता महावीरेण यावत् सिद्धिस्थानं 'संपत्तेणं
॥ चतुर्य अध्ययन ॥ जंबू स्वामी तृतीय अध्ययन का अर्थ सुनकर श्री सुधर्मस्वामी से अब चौथे अध्ययनके विषयमें पूछते हैं - 'जइ णं भंते' इत्यादि । हे भदन्त ! श्रमण भगवान महावीरने जो कि सिद्धिस्थान को प्राप्त हुए हैं, दुःखविपाकनामक प्रथमश्रुतस्कंध के तृतीय अध्ययन का जो यह भाव प्रतिपादित किया है कि-अभग्नसेन ने अपने द्वारा कृत दुष्कर्मोंका महाभयंकर फल भोगा है, वह तो मैने सुना अब श्री
योथु मध्ययन । જંબૂ સ્વામી ત્રીજા અધ્યયનને અર્થ સાંભળીને શ્રી સુધમાં સ્વામીને હવે व्याथा अध्ययनना (qषयमा पूछे छ- 'जइ णं भंते ? त्यादि.
હે ભદંત ! શ્રમણ ભગવાન મહાવીર જે સિદ્ધિસ્થાનને પ્રાપ્ત થયા છે. દુઃખવિપાક નામના પ્રથમ શ્રુતસ્કંધના ત્રીજા અધ્યયનનાં જે ભાવ પ્રતિપાદિત કર્યા છે કેઅભગ્નસેને પોતાના કરેલા દુષ્કર્મોના મહા ભયંકર ફળ ભોગવ્યાં છે, તે તે મેં સાંભળ્યું
શ્રી વિપાક સૂત્ર
