________________
३९०
विपाकश्रुते
॥ मूलम् ॥ ___ अभग्गसेणे णं भंते ! चोरसेणावई कालमासे कालं किच्चा कहिं गच्छिहिइ, कहिं उववजिहिइ ?। गोयमा ! अभग्गसेणे चोरसेणावई सत्तावीसं वासाइं परमाउयं पालइत्ता अज्जेव तिभागावसेसे दिवसे सूलभिन्ने कए समाणे कालमासे कालं किच्चा इमीसे रयणप्पभाए पुढवीए उक्कोसेणं एगसागरोवमट्टिइएसु णेरइएसु णेरइयत्ताए उववजिहिइ । से णं ताओ अणंतरं उट्टित्ता, एवं संसारो जहा पढमे जाव पुढवीसु । तओ उव्वट्टित्ता वाणारसीए णयरीए सूयरत्ताए पञ्चायाहिइ । से णं तत्थ सोयरिएहिं जीवियाओ ववरोविए समाणे तत्थेव वाणारसीए णयरीए सेट्रिकुलंसि पुत्तत्ताए पञ्चायाहिइ ॥सू० २३॥
टीका गौतमस्वामी भगवन्तं पृच्छति-'अभग्गसेणे णं भंते !' इत्यादि । 'भंते' हे भदन्त ! हे भगवन् ! 'अभग्गसेणे णं चोरसेणावई कालमासे कालं किच्चा' अभग्नसेनः खलु चोरसेनापतिः कालमासे कालं कृत्वा 'कहिं' कुत्र 'गच्छिहिइ' गमिष्यति, कुत्र 'उववजिहिइ' उत्पत्स्यते ? ।
'अभग्गसेणे' णं भंते ' इत्यादि ।
अभरसेनकी भुज्यमान अत्यंत दारूण वेदनाका कारण जानकर श्री गौतमस्वामीने श्रमण भगवान् महावीरसे पुनः यह प्रश्न किया कि-भंते ! हे भदन्त 'अभग्गसेणे चोरसेणावई' यह अभग्नसेन चोरसेनापति 'कालमासे' अपनी आयु पूर्ण होने पर कालं किंञ्चा' मर कर 'कहिं गच्छिहिइ' कहां जायगा ? 'कहिं उववजिहिइ' कहां
'अभग्गसेणे णं मंते !' त्याह.
અભગ્નસેનની ભૂજ્યમાન (ભેગવાતી) અત્યંન દારૂણ વેદનાનું કારણ જાણી કરીને શ્રી ગૌતમ સ્વામીએ શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને ફરીથી એ પ્રશ્ન કર્યો કે-- 'भंते'मत 'अभग्गसेणे चोरसेणावई' ते मनसेन यारसेनापति 'कालमासे' पातानी मायुष्य पूरी या पछी 'कालं किच्चा' भ२५ पाभीन 'कहिं गच्छिहिइ' ४यां थे?' 'कहिं उववज्जिहिइ' या उत्पन्न 22 ? गौतमने।
શ્રી વિપાક સૂત્ર