________________
१७०
विपाकश्रुते
॥ मूलम् ॥
मियापुत्ते णं भंते! दारए इओ कालमासे कालं किच्चा कहिं गम ?, कहिं उववजिहिइ ? गोयमा ! मियापुत्ते दारए बत्तीसं वासाई परमाउयं पालइत्ता कालमासे कालं किच्चा sa ishta दीवे भारहे वासे वेयड्डगिरिपायमूले सीहकुलंसि सीहत्ताए पच्चायाहिs, से णं तत्थ सीहो भविस्सइ अहम्मिए जाव साहसिए बहुं पावं जाव समज्जिइ, समजिणित्ता कालमासे कालं किच्चा इमीसे रयणप्पभाए पुढवीए उक्कोसं सागरोत्रम - gory जाव उववज्जिहि । से णं तओ अनंतरं उब्वहित्ता सरीसिवेसु उववज्जिहि । तत्थ णं कालं किच्चा दोच्चाए पुढवीए व्यक्ति आ-जा नहीं सकता, अतः वहीं पर गुप्तरूप से इसके खाने-पीने की पूर्ण व्यवस्था रखो, ऐसा करने से भावी संतान स्थिर होगी और इसका भी पालन-पोषण हो जायगा । राजा की इस संमति को स्वीकृत कर, रानीने राजाके द्वारा प्रदर्शित पद्धति के अनुसार ही उस बालक की सब प्रकारकी व्यवस्था कर उसका पालन-पोषण करने लगी । श्रीवीर प्रभु गौतमस्वामी से कहते हैं कि - हे गौतम । यह तुम्हारे प्रश्न का उत्तर है, इससे तुम समझ गये होंगे कि यह मृगापुत्र पूर्वभव में बांधे हुए चिरन्तन अपने दुखीर्ण और दुष्प्रतिक्रान्त अशुभ पाप कर्मों का अशुभ फल भोग रहा है ।। सू० २० ॥
શકે તેમ નથી, તેથી ત્યાં ગુપ્તપણે તેના ખાવા—પીવાની પૂરી વ્યવસ્થા રાખા અને તે પ્રમાણે કરવાથી સાવી સંતાન પણ સ્થિર થશે, અને આ ખાળકનું પણ પાલનપાષણ થઇ જશે. રાજાની આ પ્રકારની સ ંમતિનો સ્વીકાર કરીને રાજાએ મતાવેલી પદ્ધતિ પ્રમાણે જ તે ખળક માટે રાણી તમામ પ્રકારની ગોઠવણ કરીને પાલન-પાષણ કરવા લાગી. શ્રીવીરપ્રભુ ગૌતમસ્વામીને કહે છે કે-હે ગૌતમ ! આ પ્રમાણે તમારા પ્રશ્નના ઉત્તર છે. આ ઉપરથી તમે સમજી ગયા હશે કે:-આ મૃગાપુત્ર પૂર્વભવમાં બાંધેલા ચિરન્તન-પુરાતન પેાતાના દુશ્રી અને દુષ્પ્રતિકાન્ત અશુભ પાપકર્માનું અશુભ इन लोगवी रह्यो छे. ( सू. २० )
શ્રી વિપાક સૂત્ર
