________________
८३०
प्रश्रव्याकरणसूत्रे
अथोपसंहरन्नाह - ' एवमिणं ' इत्यादि ।
मूलम् - एवमिणं संवरस्स दारं सम्मं संचरियं होइ सुप्पणिहियं इमेहिं पंचहिं वि कारणेहिं मणवयणकायपरिरक्खिएहिं णिचं आसरणंतं एसो जोगो णेयव्वो धिमया मइया अणासवो अकलुसो अच्छिदो अपरिस्साई असंकिलिठ्ठो सुद्धो सव्वजिणमणुष्णाओ । एवं चउत्थं संवरदारं फासियं पालियं सोहियं तीरियं किट्टियं सम्मं आराहियं आणाए अणुपालियं भवइ । एवं नायमुणिणा भगवया पण्णवियं परुवियं पसिद्धं सिद्धवरसासणमिणं आघवियं सुदेसियं पत्थं चउत्थं संवरदारं समत्तं तिबेमि ॥ सू०११९ ॥
॥ इय पण्हावागरणाणं चउत्थं संवरदारं समत्तं ॥
टीका - ' एवं ' एवम् = पूर्वोक्तप्रकारेण ' इणं ' इदम् ' संवरस्स ' संवरस्य = चतुर्थस्य ब्रह्मचर्यनामकस्य संवरस्य ' दारं ' द्वारं 'सम्मे' सम्मकू 'संचरियं'
कामोद्दीपक रसयुक्त हो । साधु तो अन्त प्रान्त भोजी होता है, अतः उसको दर्पकारक भोजन का परित्याग करते हुए दिन में अनेक बार भी भोजन नहीं करना चाहिये और न उसे नित्यपिंङ भोजी ही होना चाहिये | अधिक भोजन संयमाचार में प्रमाद और प्रणीत रसवाला भोजन मानसिक अस्थिरताका कारण बनता है इसलिये उसे नित्य इस प्रणीताहार विरतिरूप समिति के योग से अवश्य भावित रहना चाहिये ।। १०
1
अब सूत्रकार इस विषय का उपसंहार करते हुए कहते हैं - 'एव હાય. સાધુ તે અન્તપ્રાન્ત ભાજી હાય છે. તેથી તેણે દકારક ભોજનને પરિત્યાગ કરવા જોઈ એ. દિવસમાં અનેક વાર ભોજન લેવું જોઇએ નહી' અને તેણે નિત્ય પિડ ભોજી પણ થવું જોઇએ નહી. અધિક ભોજન સયમાચારમાં પ્રમાદ અને પ્રણીત રસવાળું ભોજન માનસિક અસ્થિરતાનું કારણુ અને છે, તેથી તેણે હંમેશા આ પ્રણીતાહાર વિરતિરૂપ સમિતિના ચેગથી અવશ્ય लावित रहेवु हासे ॥ सू. १० ॥
શ્રી પ્રશ્ન વ્યાકરણ સૂત્ર
