________________
सुदर्शिनी टीका अ० २ सू० १३ मृषावादिनां जीवघातकवचननिरूपणम्
पुनरप्याह -- ' परतत्ति ' इत्यादि ।
२२५
मूलम् - परतत्तिवावडाय असमिक्खियभासिणो उवदिसंति सहसा उट्टा - गोणा - गवया दमंतु, परिणयवया अस्सा हत्थीगवेल कुकडा य किंतु किणावेह विक्केहय पचह सयणस्स देह पीयह दासदास - भयग - भाइलगा य सिस्सा य पेसकजणो कम्मकरा किंकरा य एए सयणपरिजणा य कीस अच्छंति भारिया भे करेतु कम्मं, गहणाई वणाई खित्तखिलभूमिवल्लराई उत्तणघण संकडाई उज्झंतु सूडिजंतु य रुक्खा भिजंतु जंताई भंडाइयस्स उवहिस्स कारणाए, बहुविहस्स अट्ठाए उच्छू दुजंतु पीलिजंतु य तिला, पयावेह इट्र्याओ मम घरट्ट - याए खेत्ता य कसह कसावेह वा, लहुं गामनगरखेडकब्बडे संनिवेसेह, अडवीदेसेसु विउलसीमे, पुष्पाणि फलानि य कंदमूलाई कालपत्ताई गिह, करेह संचयं परिजणस्स अट्ठाए ॥ १३ ॥
भी पूछे तो भी बताया करते हैं। जिन वचनो से भय मरण आदि उपद्रव खड़े हो जावें, दूसरोंको सुनकर जिन से चित्त में मलिनता आ जावे, ऐसे वचन भी वे बोल दिया करते हैं । सत्य होने पर भी जो प्राणियों के प्राणों को संकट में डाल देते हों - प्राणियों की साक्षात् अथवा परम्परा से हिंसा के जो साधनभूत बनते हों ऐसे सब ही वचन असत्य ही हैं, और उन्हें ये असत्यवादीजन बोला करते हैं । सू० १२ ॥
વિષે મૃષાવાદી માણસને કોઈ પૂછે કે ન પૂછે તે પણ તે બતાવ્યા કરે છે. જે વચનાથી ભય, મરણ આદિ ઉપદ્રવ પેદા થાય, જે વચના સાંભળીને અન્યનાં મનમાં મિલનતા ઉત્પન્ન થાય, એવાં વચને પણ તેએ ખેલ્યા કરે છે. સત્ય હાવા છતાં પણ જે વચનાથી પ્રાણીઓનાં પ્રાણ ભયમાં મૂકાય-પ્રાણીઓની સાક્ષાત્ હિંસાના અથવા પરંપરાથી હિંસાના જે કારણરૂપ બનતાં હોય એવાં બધાં વચના અસત્ય જ છે, અને તે અસત્યવાદી માણસ તેવાં વચને ઓલ્યાં કરે છે. સૂ-૧૨
શ્રી પ્રશ્ન વ્યાકરણ સૂત્ર