________________
२६
श्री अनुत्तरोपपातिकदशाङ्गसूत्रे टीका-जम्बूस्वामिनः पृच्छानन्तरं श्रीसुधर्मा स्वामी प्रावोचत्- ' एवं खलु' इत्यादि ।
हे जम्बूः ! एवं वक्ष्यमाणप्रकारेण खलु-निश्चयेन प्रथमाध्ययनस्यार्थों भगवता कथितः-तस्मिन् काले तस्मिन् समये राजगृहं नाम नगरमासीत् । कीदृशं तनगरम् ? ऋद्धस्तिमितसमृद्धम्-ऋद्धंनभःस्पर्शिबहुलपासादयुक्तं बहुलजनसंकुलं च, स्तिमितं-स्वपरचक्रभयरहितम् , समृद्धं-धनधान्यादिपरिपूर्णम् । तत्रेशानकोणे गुणशिलं-तन्नान्ना प्रसिद्धं चैत्यम्-उद्यानमासीत् । तस्मिन् नगरे श्रेणिका श्रेणिकनामा राजा-राजगृहनगराधिपतिः, तथा तस्य देवी-पट्ठमहिषी धारिणी-धारिणीनाम्नी शीलादिगुणशालिनी चासीत् । तया कदाचित् शुभवेलायां स्वप्ने स्वप्नावस्थायां सिंहः मृगेन्द्रो दृष्टः । श्रेणिकभूपस्य धारिणीदेव्यां तत्स्वप्नदर्शनफलस्वरूपो जालिकुमारः पुत्रो जातः। यथा मेघः मेघकुमारवत्
श्री जम्बू स्वामी के पूछने के पश्चात् श्रीसुधर्मा स्वामी बोले‘एवं खलु' इत्यादि ।
हे जम्बू ! इस प्रकार निश्चय ही भगवानने प्रथम अध्ययन का निम्न अर्थ कहा है-उस काल उस समय में धन-धान्य-ऐश्वर्यवैभव-सम्पन्न, अनेक गगनचुम्बी प्रासादों से अलकृत तथा स्वपरचकभयरहित 'राजगृह' नामका नगर था। उस नगरके ईशान कोणमें 'गुणशिल' नामक प्रसिद्ध उद्यान था । वहां श्रेणिक' नामका राजा था । उस की पटरानी का नाम 'धारिणी देवी' था, जो शील आदि गुणों से सुशोभित थी। उसने एक बार स्वप्न में सिंह देखा । राजा 'श्रेणिक' के पट्टमहिषी 'धारिणी देवी' के इस शुभ स्वप्न के फलस्वरूप 'जालिकुमार' नामक पुत्र उत्पन्न हुआ। मेघकुमार के
श्री स्वाभा तथा प्रश्न तi श्रीसुधास्वामी मोट्या- "एवं खलु' त्यादि.
હે જંબૂ! આ રીતે નિશ્ચયથી ભગવાને પ્રથમ અધ્યયનના નીચે મુજબ અર્થ उह्या छे-ते ण ते समयमा धन-धान्य-मैश्वय-वैभव-सम्पन्न, भने माशસ્પશી ભવનેથી શેભિત તથા સ્વ પરચકભયરહિત, રાજગૃહ નામનું નગર હતું તે નગરના ઈશાન કેણમાં ગુણશિલક નામનું પ્રસિદ્ધ ઉદ્યાન હતું. ત્યાં શ્રેણિક નામે રાજા હતે, તેની પટરાણીનું નામ ધારણીદેવી હતું. જે શીલ આદિ ગુણેથી સુશોભિત હતી. તેણે એક વખત સ્વપ્નામાં સિંહ જે. રાજા “ણિક” ની પટ્ટરાણી ધારિણી દેવી ને આ શુભ સ્વપ્નના ફળસ્વરૂપ “જાલિકુમાર નામે પુત્ર ઉત્પન્ન થયા. મેઘકુમા
શ્રી અનુત્તરોપપાતિક સૂત્ર
