________________
२२४
__ अन्तकृतदशाङ्गसूत्रे किं न जानामि इति वक्तुमसमर्थः, यतोऽहं यद् जानामि तदेव नो जानामि यन्न जानामि तदेव जानामि । 'तए णं' ततः खलु 'तं अइमुत्तं कुमार अम्मापियरो एवं वयासी-कहं णं तुमं पुत्ता ! जं चेव जाणासि तं चेव न जाणासि, जं चेव न जाणासि तं चेव जाणासि ?' तमतिमुक्तं कुमारम् अम्बापितरौ एवमवादिष्टाम्-कथं खलु त्वं पुत्र ! यदेव जानासि यावत् तदेव न जानासि यदेव न जानासि तदेव जानासि ॥ मू० २७ ॥
॥ मूलम् ॥ तए णं से अइमुत्ते कुमारे अम्मापियरो एवं वयासीजाणामि अहं अम्मताओ! जहा जाएणं अवस्सं मरियव्वं न जाणामि अहं अम्मताओ! काहे वा कर्हि वा कहं वा केचिरेण वा ?, न जाणामि अहं अम्मताओ! केहि कम्माययणेहिं जीवा नेरइयतिरिक्खजोणियमणुस्सदेवेसु उववजति, जाणामि णं अम्मताओ! जहा सएहि कम्माययणेहि जीवा नेरइय जाव उववति । एवं खलु अहं अम्मताओ! जं चेव जाणामि तं चेव न जाणामि, जं चेव न जाणामि तं चेव जाणामि । इच्छामि णं अम्मताओ! तुब्भेहि अब्भणुण्णाए जाव पवइत्तए । तए णं तं अइमुत्तं कुमारं अम्मापियरों जाहे नो संचाएंति बहहिं आघवणाहिं जाव तं इच्छामि ते जाया एगदिवसमपि राजसिरिं पासेत्तए। तए णं से अइमुत्ते कुमारे अम्मापिउवयणमणुवत्तमाणे तुसिणीए संचिटइ, अभिसेओ जहा महाबलस्स निक्खमणं जाव सामाइयमाइयाई एकारस अंगाई अहिजइ, बहूइं वासाइं सामण्णपरियाओ, गुणरयणं जाव विपुले सिद्धे ॥ सू० २८ ॥ हूँ'। मातापिता अतिमुक्तक कुमार के इस प्रकार के वचन सुनकर बोले - हे पुत्र ! यह क्या कह रहे हो-जो जानता हूँ उसको नहीं जानता, जिसको नहीं जनता हूँ उसको जानता हूँ ॥ सू० २७॥ કુમારનાં આ પ્રકારનાં વચન સાંભળીને બેલ્યાં-હે પુત્ર! આ શું કહે છે કે જે જાણું છું તે નથી જાણતા, જે નથી જાણતા તે જાણું છું (સૂ૦ ૨૭)
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
