________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, अतिमुक्तकुमारचतिम्
२१७ ॥ मूलम् ॥ तए णं भगवं गोयमे अइमुत्तं कुमारं एवं वयासी-अम्हे णं देवाणुप्पिया ! समणा णिग्गंथा इरियासमिया जाव बंभयारी उच्चनीय जाव अडामो । तए णं अइमुत्ते कुमारे भगवं गोयमं एवं वयासी-एह णं भंते ! तुब्भे जपणं अहं तुब्भं भिक्खं दवावेमित्ति कटु भगवं गोयमं अंगुलीए गेण्हइ, गेण्हित्ता, जेणेव सए गिहे तेणेव उवागए । तए णं सा सिरी देवी भगवं गोयमं एजमानं पासइ, पासित्ता हटतुट्ट जाव आसणाओ अब्भुट्टेइ, अब्भुट्रित्ता जेणेव भगवं गोयमे तेणेव उवागया, भगवं गोयमं तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणं करेइ, करित्ता वंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता विउलेणं असणपाणखाइमसाइमेणं पडिलाभेइ जाव पडिविसज्जेइ ॥ सू० २४ ॥
॥ टीका ॥ 'तए णं' इत्यादि । 'तए णं भगवं गोयमे अइमुत्तं कुमारं एवं वयासी' ततः खलु भगवान् गौतमः अतिमुक्तं कुमारमेवमवदत्-'अम्हे णं देवाणुप्पिया ! समणा णिग्गंथा इरियासमिया जाव बंभयारी' वयं खलु हे देवानुप्रिय ! श्रमणा निर्ग्रन्था ईर्यासमिता यावद् ब्रह्मचारिणः वयम् इर्यासमित्यादिपञ्चसमितियुक्ता यावद् गुप्तब्रह्मचारिणः 'उच्चनीय जाच अडामो' उनके पास गये और इस प्रकार बोले-हे भदन्त ! आप कौन हैं ? और किस कारण से घूम रहे हैं ? ॥ सू० २३ ॥
अतिमुक्तक कुमार का इस प्रकार प्रश्न सुनकर भगवान गौतम अतिमुक्तक कुमार से इस प्रकार बोले-हे देवानुप्रिय ! हम श्रमण निर्ग्रन्थ हैं, हम लोग र्यासमिति आदि पाँच समितियों से युक्त यावद् गुप्तब्रह्मचारी होते हैं। तथा हमलोग उच्चनीच मध्यम આ પ્રકારે બોલ્યા- હે ભદન્ત! આપ કોણ છે? અને શુ કારણથી ફરી રહ્યા છે? (સૂ૦ ૨૩)
અતિમુકતક કુમારને આ જાતનો પ્રશ્ન સાંભળી ભગવાન ગૌતમે અતિમુકતક કુમારને આ પ્રમાણે કહ્યું- હે દેવાનુપ્રિય! હું શ્રમણ નિગ્રન્થ છું. અમે લોકો ઈર્યાદિ પાંચ સમિતિઓથી યુકત એવા ગુબ્રહ્મચારી છીએ તથા અમે ચરીને માટે ઉચ્ચ
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર