________________
१८८
॥ टीका ॥
अन्तकृतदशाङ्गसूत्रे
4
ar णं ' इत्यादि । ‘
तए णं तं
सुदंसणं सेट्ठि अम्मापियरो अम्बापितरौ एवमवदताम्विहरइ ' एवं खलु
एवं वयासी ' ततः खलु तं सुदर्शनं श्रेष्ठिनम् ' एवं खलु पुत्ता ! अज्जुणे मालागारे जाव घाएमाणे हे पुत्र ! अर्जुनो मालाकारो यावद् घातयन् विहरति, 'तं मा णं तुमं पुता ! समणं भगवं महावीरं बंदए णिग्गच्छाहि ' तन्मा खलु त्वं हे पुत्र ! श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दकेा निर्गच्छ हे पुत्र ! तस्मात् श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दितुं नगराद्वहिर्मा गच्छ, ' मा णं तव सरीरयस्स वावती भविस्सइ ' मा खलु तव शरीरकस्य व्यापत्तिर्भविष्यति । बहिरगमनेन तत्र शरीरस्य न कोsपि व्याघातो भविष्यतीत्यर्थः । हे पुत्र ! 'तुमण्णं इह गए चेव समणं भगवं महावीरं वदाहि णमंसाहि ' त्वं खलु इह गत एव श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दस्व नमस्य । ' तए णं सुदंसणे सेट्ठी अम्मापियरं एवं वयासी ' ततः खलु सुदर्शनः श्रेष्ठी अम्बापितरौ एवमवदत् - ' किष्णं अहं अम्मयाओ ! समणं भगवं महावीरं ' किं खलु अहमम्बातातौ ! श्रमणं भगवन्तं महावीरम् , इहमागयं ' इहागतम् ' इह पत्तं ' ' इह प्राप्तम् ' इह समासढं ' इह समवसृतम् सुदर्शन के द्वारा इस प्रकार निवेदन करने पर मातापिता ने उनसे कहा- हे पुत्र ! अर्जुनमाली नगर के बाहर मनुष्यों को मारता हुआ घूम रहा है, इस हेतु हे पुत्र ! भगवान महावीर प्रभु को वन्दना करने मत जाओ । वहाँ जाने से न जाने तुम्हारे शरीर पर कोई आपत्ति हो ! इसलिये तुम यहीं से भगवान महावीर प्रभु को वन्दन नमस्कार करो, वे सर्वज्ञ हैं, यहींसे की हुई तुम्हारी भक्ति को स्वीकार कर लेंगे । मातापिता के ऐसे वचन सुनकर वे सुदर्शन सेठ इस प्रकार बोले- हे मातापिता ! भगवान महावीर प्रभु इस राजगृह नगर के बाहर जब पधारे हैं, जब यहां विराजित हैं और
"
સુદર્શન દ્વારા આ પ્રકારે નિવેદન સાંભળી માતાપિતાએ તેને કહ્યું – હે પુત્ર ! અર્જુનમાલી નગરની બહાર મનુષ્યને મારતા ફરે છે, માટે હે પુત્ર ! ભગવાન મહાવીર પ્રભુને વંદના કરવા ન જાઓ. ત્યાં જવાથી ખબર નથી કે તમારા શરીરને ક્રાઈ આપત્તિ થાય ! માટે તમે અહીંથીજ ભગવાન મહાવીર પ્રભુને વંદન નમસ્કાર કરી. તેઓ સજ્ઞ છે અહીંથી કરાયેલી તમારી ભિકતના સ્વીકાર કરશે. માતાપિતાનાં આવા વચન સાંભળી તે સુદર્શન શેઠે આ પ્રકારે કહ્યું – હે માતાપિતા ! ભગવાન મહાવીર
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
