________________
७९
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, कृष्णस्य वरप्राप्तिः यौवनकमनुप्राप्तः-उन्मुक्तबालभावः = परित्यक्तबालस्वभावः, यौवनकम् = तरुणावस्थाम् अनुप्राप्त संप्राप्तः सन् 'अरहओ अरिट्टनेमिस्स' अर्हतोऽरिष्टनेमे 'अंतियं मुंडे जाव पव्वइस्सई' अन्तिकं मुण्डो यावत् प्रवजिष्यति । 'कण्हं वासुदेवं दोचंपि तचंपि' कृष्णं वासुदेवम् द्वितीयमपि तृतीयमपि वारम् ‘एवं एवम् = 'भविष्यति तव लघुभ्राता' इति 'वयइ' वदति, 'वइता' उदित्वा 'जामेव दिसं पाउब्भूए' यस्या एव दिशः प्रादुर्भूतः 'तामेव दिसं पडिगए' तामेव दिशं प्रतिगतः ॥ सू. २०॥
॥ मूलम् ॥ तए णं से कण्हे वासुदेवे पोसहसालाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता जेणेव देवई देवी तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता देवईए देवीए पायग्गहणं करेइ, करित्ता एवं वयासीहोहिति णं अम्मो ! ममं सहोदरे कणीयसे भाउत्ति कटु देवई देवि इट्राहि जाव आसासइ, आसासित्ता जामेव दिसं पाउब्भूए तामेव दिसं पडिगए। तए णं सा देवई देवी अन्नया कयाई तंसि तारिसगंसि जाव सीहं सुमिणे पासेत्ता पडिबुद्धा जाव हट्टतुहियया गब्भं सुहं सुहेणं परिवहइ ॥ सू० २१ ॥
टीका _ 'तए णं' इत्यादि । 'तए णं से कण्हे वासुदेवे' ततः खलु स कृष्णो चासुदेवः ‘पोसहसालाओ पडिनिक्खमई' पौषधशालातः प्रतिनिष्क्राम्यति, बीतने पर अर्थात् युवावस्था प्राप्त होते ही अर्हत् अरिष्टनेमि के समीप मुंडित हो प्रवजित होगा। उस हरिणैगमेषी देवने कृष्ण वासुदेव से दुवारा तिवारा भी पूर्वोक्त प्रकार से कहा। अनन्तर जिस दिशा से वह आया था उसी दिशा की और वापिस चला गया ॥ सू० २० ॥
उसके बाद वह कृष्ण वास्तुदेव पौषधशाला से निकल कर બાલ્યાવસ્થા વીતી જતાં અર્થત યુવાવસ્થા પ્રાપ્ત થતાં જ અહંત અરિષ્ટનેમિની પાસે મુંડિત થઈ દીક્ષા લેશે. તે હરિëગમેલી દેવે કૃષ્ણવાસુદેવને બીજી વાર ત્રીજી વાર ઉપર પ્રમાણે કહ્યું, અને પછી જે દિશામાંથી તે આવ્યું હતું તેજ દિશા તરફ પાછ ચાલે ગયે. (સૂ. ૨૦)
ત્યારપછી તે કૃષ્ણ વાસુદેવ પૌષધશાળામાંથી નીકળી દેવકી દેવીની પાસે આવ્યા
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
