________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, सुधर्मस्वामिनश्चम्पायां समवसरणं, जम्बूस्वामिप्रश्न ११ शतैः साई सम्परितृतः, 'पुवाणुपुचि' पूर्वानुपूर्व्या-तीर्थकरपरम्परया, 'चरमाणे' चरन्-विहरन्, पुनः 'गामानुगामं दूइज्जमाणे ग्रामानुग्रामं द्रवन्= एकस्माद् ग्रामादनन्तरग्राममनुल्लद्ध्य विचरन्, 'मुहंसुहेणं विहरमाणे' सुखसुखेन विहरन्-संयमयात्रानिर्वाहपूर्वकं विहरन्, यत्रैव चम्पानगरी यत्रैव पुण्यभद्रं चैत्यं तत्रैव समवस्तः-चम्पा-अङ्गदेशराजधानी, पुण्यभद्रम्एतन्नामकम् , चैत्यं- यक्षायतनम् , यद्वा पत्रपुष्पफलादीनां समृद्धिश्चितिः, तत्र साधु चित्यम् , तदेव चैत्यम् , उद्यानमित्यर्थः; समवसृतः समागतः । 'परिसा निग्गया जाव परिसा पडिगया' परिषनिर्गता यावत्परिषत् प्रतिगता--परिषत् जनसमुदायरूपा सभा, निर्गता-स्वस्वगृहाद् धमकथां श्रोतुं निःसृता, यावत् परिषत् प्रतिगता-धर्मकथां श्रुत्वा परिषत् स्वस्वस्थानं प्रति निवृत्तेत्यर्थः । तस्मिन् काले तस्मिन् समये आर्यसुधर्मणोऽन्तेवासी-अन्ते=समीपे वस्तुं शीलमस्येति अन्तेवासी-शिष्य आर्यजम्बू: जम्बूस्वामी काश्यपगोत्रः सप्तहस्तोच्छूितगात्र इत्यादिविशेषणविशिष्टः, यावत् पर्युपासीनः सेवमानः एवमवादीत्-वक्ष्यमाणप्रकारेणाऽपृच्छत्
यदि खलु, 'भन्ते' भदन्त भयान्त भवान्त इति वाच्छाया, तत्र
परिषत्--जनसमुदायरूप सभा धर्मकथा सुनने के लिये अपने-अपने घर से निकली और धर्मकथा सुन कर अपनेअपने स्थान को गयी।
उस काल और उस समय में आर्य सुधर्मास्वामी की सेवामें सदा समीप रहने वाले, रत्नत्रयप्राप्ति के इच्छुक, काश्यप-- गोत्रीय, सप्तहस्तपरिमितदेहधारी आर्य जम्बूने सुधर्मा स्वामीसे इस प्रकार पूछा
हे भदन्त ! अर्थात्-हे कल्याण करने वाले!, हे भयनिवारक સ્થવિર કહે છે. પરિષ-જનસમુદાયરૂપ સભા ધર્મકથા સાંભળવા માટે પિતપોતાના ઘેરથી નીકળી ધર્મકથા સાંભળી પિતાપિતાને સ્થાને ગઈ.
તે કાલ તે સમય આર્ય સુધર્મા સ્વામીની સેવામાં સદા સમીપ રહેવાવાળા રત્નત્રય પ્રાપ્તિના ઈચ્છુક, કાશ્યપગોત્રીય, સપ્તહસ્તપરિમિતદેહધારી જબૂએ આ अरे ५७यु :
હે ભદંત! અર્થાત-હે કયાણ કરવાવાળા ! હે ભયનિવારક ! સંસારસંકટવિનાશક
શ્રી અન્નકૃત દશાંગ સૂત્ર
