________________
५१८
॥ दशमाध्ययनम् ॥ सम्पति दशममध्ययनं समारभ्यते 'दसमस्स' इत्यादि ॥
मूलम्-दसमस्स उक्खेवो । एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं तेणं समएणं सावत्थी नयरी, कोट्रए चेइए, जियसत्तू राया। तत्थ णं सावत्थीए नयरीए सालिहीपिया नामं गाहावई परिवसइ, अड्डे, दित्तेः। चत्तारि हिरण्णकोडीओ, निहाणपउत्ताओ चत्तारि हिरण्णकोडीओ बुड्डिपउत्ताओ, चत्तारि हिरण्णकोडीओ पवित्थरउपत्ताओ, चत्तारि वया दसगोसाहस्सिएणं वएणं, फग्गुणी भारिया ॥२७३॥
छाया-दशमस्योत्क्षेपः । एवं खलु जम्बूः ! तस्मिन् काले तस्मिन् समये श्रावस्ती नगरी, कोष्ठकं चैत्यम्, जितशत्रु राजा। तत्र खलु श्रावस्त्यां नगर्यां शालेयिकापिता नाम गाथापतिः परिवसति । आढयो दीप्तः । चतस्रो हिरण्यकोटयो निधानप्रयुक्ताः, चतस्रो हिरण्यकोटयो वृद्धिप्रयुक्ताः, प्रतस्रो हिरण्यकोटयःप्रबिस्तरप्रयुक्ताः, चत्वारो व्रजा दशगोसाहस्रिकेण व्रजेन। फाल्गुनी भार्या ॥२७३॥
॥ दशवा अध्ययन ॥ टीकार्थ-'दसमस्से' त्यादि । दसवें अध्ययनका उत्क्षेप पूर्ववत् । सुधर्मा स्वामी बोले-हे जम्बू ! उसकाल उस समय, श्रावस्ती नगरी, कोष्ठक चैत्य, और जितशत्रु राजा था । उस श्रावस्ती नगरीमें शालेयिकापिता नामक गाथापति निवास करता था। उसके चार करोड़ सोनैया खज़ाने में थे, चार करोड व्यापारमें लगे थे और चार करोड़ लेन-देनमें लगे थे । दस-दस हजार गायोंके चार गोकुल थे। उसकी पत्नीका नाम फाल्गुनी था ॥२७३॥
દશમું અધ્યયન टीकार्थ-'दसमस्से' त्या शभा मध्ययन SA५ पूर्ववत. सुधास्वामी બેલ્યા : હે જંબૂ ! એ કાળે એ સમયે, શ્રાવતી નગરી, કેષ્ઠક મૈત્ય અને જિતશત્રુ -રાજા હતે. એ શ્રાવસ્તી નગરીમાં શાયિકાપિતા નામક ગાથાપતિ રહેતો હતો. તેની પાસે ચાર કરોડ સેનૈયા ખજાનામાં હતા, ચાર કરોડ વેપારમાં લાગેલા હતા. અને ચાર કરેડ લેણ-દેણમાં રોકાયેલા હતા. દસ-દસ હજાર ગોવર્ગીય પશુઓનાં ચાર गीत तi, मेनी पत्नीनु नाम शगुनी तु (२७3).
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
