________________
५१६
उपासकदशाङ्गसूत्रे विहरइ ॥२७०॥ तए णं से नंदिणीपिया समणोवासए जाए जाव विहरइ ॥२७१॥तएणं तस्स नंदिणीपियस्स समणोवासयस्स बहूहि सीलवयगुण जाव भावेमाणस्स चोइस संवच्छराइं वइकंताई। तहेव जे; पुत्तं ठवेइ । धम्मपण्णर्तिः । वीसं वासाइं परियागं । नाणत्तं अरुणगवे विमाणे उववाओ। महाविदेहे वासे सिज्झिहिइ ॥२७१॥ निक्खेवो ॥
सत्तमस्स अंगस्स उवासगदसाणं नवमं अज्झयणं
॥ समत्तं ९॥
खलु स नन्दिनीपिता श्रमणोपासको जातो यावद्विहरति ॥२७१॥ ततः खलु तस्य नन्दिनीपितुः श्रमणोपासकस्य बहुभिः शीलवतगुण-यावद्-भावयतश्चतुर्दशसंवत्सरा व्युत्क्रान्ताः । तथैव ज्येष्ठ पुत्र स्थापयति । धर्मप्रज्ञप्तिम् विंशतिं वर्षाणि पर्यायम् ।
महावीर ) पधारे । नन्दिनीपिताने आनन्दकी भाँति गृहस्थ धर्म स्वीकार किया। स्वामी बाहर (नाना देशोंमें) विहार करने लगे ॥ २७० ॥ नन्दिनीपिता जीव-अजीवका जानकार श्रावक हो गया यावत् विचरते रहा ॥ २७१ ॥ इस प्रकार विविधशील, व्रत गुणव्रत, आदिका पालन करते हुए चौदह वर्ष बीत गए । तब आनन्दकी तरह ज्येष्ठपुत्रको
हती. (२९६). स्वामी (भगवान महावी२) पाय न हिनापिताम्मे भाननी पहे. ગૃહસ્થ ધર્મ સ્વીકાર્યો. સ્વામી બહાર (જુદા જુદા દેશમાં) વિહાર કરવા લાગ્યા. (૨૭૦). નંદિનીપિતા જીવ-અજીવનો જાણકાર શ્રાવક થયે, યાવત વિચરતે રહ્યો (૨૭૧). એ પ્રમાણે વિવિધ શીલ, વત ગુણવ્રત, આદિનું પાલન કરતાં ચૌદ વર્ષ વીતી ગયાં, ત્યારે આનંદની પેઠે વડા પુત્રને કુટુંબને ભાર સંખે, અને તે
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
