________________
४८८
उपासकदशाङ्गसूत्रे समणोवासयस्स तेणं देवेर्ण दोच्चंपि तच्चपि एवंवुत्तस्स समाणस्स अयं अज्झथिए ५ समुप्पन्ने । एवं जहा चुलणीपिया तहेव चिंतेइ, जेणं मम जेठं पुत्तं, जे णं ममं मज्झिमयं पुत्तं, जे णं ममं कणीयसं पुत्तं, जाव आयंचइ, जावि य णं ममं इमा अग्गिमित्ता भारिया समसुहदुक्खसहाइया, तंपि य इच्छइ साओ गिहाओ नीणेत्ता मम अग्गओ घाएत्तए, तं सेयं खलु मम एवं पुरिसं गिण्हित्तएत्ति कठ्ठ उट्राइए, जहाँ चुलणीपिया तहेव सवं भाणियत्वं, नवरं॥२२९।। ततः खलु तस्य सद्दालपुत्रस्य श्रमणोपासकस्य तेन देवेन द्वितीयमपि तृतीयमप्येवमुक्तस्य सतोऽयमाध्यात्मिकः ५ समुत्पन्नः। एवं यथा चुलनीपिता तथैव चिन्तयति यःखलु मम ज्येष्ठं पुत्रं, यः खलु मम मध्यमकं पुत्रं, यः खलु मम कनीयांसं पुत्रं यावद्आसिञ्चति,याऽपि च खलु ममेयममिमित्रा भार्या समसुखदुःखसहायिका, तामपि चेच्छति स्वस्माद् गृहान्नीत्वा ममाग्रतो घातयितुं, तच्छ्रेयः खलु ममैतं पुरुषं ग्रहीतुमिति कृत्वोत्थितः, यथा चुलनीपिता तथैव सर्व भणितव्यं, नवरम्दुहराई ॥२२९॥ इस प्रकार उस देवताके दो-तीन बार कहने पर शकडालपुत्र श्रावकने मनमें वही सोचा, जो चुलनीपिताने सोचा था कि-" इसने मेरे बडे, मंझले और छोटे लड़केको मार डाला, मेरे शरीरको लोहू-मांससे सोंचा। अब मेरी अग्निमित्रा भार्याको भी, जो मेरे सुखदुख में समानरूपसे सहायक है, घरसे लाकर मेरेही सामने मार डालना चाहता है। इस पुरुषको पकड़ लेना ही अच्छा है।" यह सोच कर वह उठा। आगेकी कथा सब चुलनीपिताके समान है । विशेषता यह है कि इसका कोलाहल इसकी पत्नी अग्निमित्राने सुना और अग्निमित्राने ही सब बातें છતાં શકપાલપુત્ર શ્રાવકે મનમાં વિચાર્યું, કે જે પ્રમાણે ચુલની પિતાએ વિચાર્યું હતું કે, ” એણે મારા મેટા, વચ્ચેટ અને નાના પુત્રને મારી નાખ્યું મારા શરીરે લેહી માંસ છાંચ્યાં હવે મારી અગ્નિમિત્રા ભાર્યા કે જે મારા સુખદુ:ખમાં સમાન રૂપે સહાયક છે. તેને પણ ઘેરથી લાવીને મારી જ સામે મારી નાખવા ઈચ્છે છે. એ પુરૂષને પકડી લે એ જ ઠીક છે. એમ વિચારીને તે ઉઠશે. આગળની કથા બધી ચુલનીપિતાની પેઠે જ છે. વિશેષતા એ છે કે–એને કેહલ એની પત્ની અગ્નિમિત્રાએ સાંભળ્યો અને અગ્નિમિત્રાએ જ બધી વાત કહી. બાકીની બધી વાતે ચુલની
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
