________________
अगारधर्मसञ्जीवनी टीका अ० ७ सहालपुत्रगोशाल बार्तालापवर्णनम् ४७१ मंखलिपुत्ते सद्दालपुत्तेणं समणोवासएणं अणाढाइजमाणे अपरियाणिजमाणे पीढफलगसेज्जासंथारट्ठाए समणस्स भगवओ महा वीरस्स गुणकित्तणं करेमाणे सद्दालपुत्तं समणोवासयं एवं वयासी आगए णं देवाणुप्पिया! इहं महामाहणे ? ॥ २१६ ॥ तए णं से सद्दालपुत्ते समणोवासए गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी के णं देवाशुप्पिया ! महामाहणे ? ॥ २१७॥ तए णं से गोसाले मंखलिपुते सद्दालपुतं समणोवासयं एवं वयासी समणे भगवं महावीरे महामाहणे । से केणट्टेणं देवाणुप्पिया ! एवं वुच्चइ समणे भगवं नानाद्रियमाणोऽपरिज्ञायमानः पीठफलकशय्यासंस्तारार्थाय श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य गुणकीर्त्तनं कुर्वाणः सदालपुत्रं श्रमणोपासकमेवमवादीत् आगतः खलु देवानुप्रिय ! इह महामाहनः ? || २१६ || ततः खलु स सद्दालपुत्रः श्रमणोपासको गोशालं मङ्गलिपुत्र मेवमवादीत् - कः खलु देवानुप्रिय ! महामाहनः || २१७ || ततः खलु स गोशालो मंङ्गलिपुत्रः सद्दालपुत्रं श्रमणोपासकमेवमवादीत - श्रमणो भगवान महावीरो महामाहनः । तत्केनार्थेन देवानुमिय ! एवमुच्यते श्रमणो भगवान् महान आदर करता है, न परिज्ञान करता है तो पीठ, फलक, शय्या और संधारे प्राप्त करने के लिए श्रमण भगवान् महावीरके गुणोंका बखान. करता हुआ कहने लगा
---
गोशाल - "देवानुप्रिय ! यहां क्या महामहान पधारे थे ?” ॥ २१६ ॥ शकडालपुत्र- "देवानुप्रिय ! आप किस महामाहनके लिए पूछ रहे हो ?" ॥ २१७ ॥
गोशाल - " श्रमण भगवान् महावीर महामाहन
17 1 પણ કરતા નથી, એટલ પીઠ, ફૂલક, શય્યા અને સંથારો પ્રાપ્ત કરવાને માટે શ્રમણુ ભગવાન મહાવીરના ગુણ્ણાનાં વખાણ કરતાં તે કહેવા લાગ્યું.
गोशासः --- “हेवानुप्रिय ! अडीं शुं भडाभाडेन पधार्या हुता ?” (२१६). શફડાલપુત્ર:——‘દેવાનુપ્રિય ! આપ કયા મહામાહનના સંબંધમાં પૂછી २ह्या छे। ? (२१७).
ગાશાલ—શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહામાહન.’
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
