________________
अ०धर्म० टीका अ. ३ सू. १२५ - १२७ चुलनीपितृ गाथापतिवर्णनम् ३९५ तहेव गिहिधम्मं पडिवज्जइ । गोयमपुच्छा तहेव सेसं जहा कामदेवस्स जाव पोसहसालाए पोसहिए बंभयारी समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्मपण्णत्तिं उवसंपज्जित्ताणं विहरइ ॥ १२६ ॥ तए णं तस्स चुलणीपियस्स समणोवासयस्स पुवरत्तावरत कालसमयंसि एगे देवे अंतियं पाउब्भूए ॥ १२७ ॥
न्दस्तथा निर्गतः । तथैव गृहिधर्म प्रतिपद्यते । गौतमपृच्छा तथैव शेषं यथा कामदेवस्य यावत् पोषधशालायां पौषधिको ब्रह्मचारी श्रमणस्य भगवतो महावीरस्पाssन्तिक धर्मप्रज्ञप्तिमुपसम्पद्य विहरति ॥ १२६ ॥ ततः खलु तस्य चुलनी पितुः श्रमणोपासकस्य पूर्वरात्रापरत्र कालसमये एको देवोऽन्तिकं प्रादुर्भूतः ॥ १२७॥
टीका - उत्क्षेपः = मारम्भवाक्यमर्थाद् यथा प्रथम द्वितीययोरध्ययनयोः सुधस्वामिनं प्रति जम्बूस्वामिना मनः कृतस्तादृश एवास्याप्यध्ययनस्यारम्भे स्वयमूहनीय इति । शेषं सर्व स्पष्टम् ।। १२५-१२७ ॥
अब तीसरा अध्ययन कहते हैं
टीकार्थ- ' उक्खेवो तइयस्स इत्यादि प्रथम द्वितीय अध्ययनकी नाई तीसरेका भी प्रारम्भ सुधर्मा स्वामीके प्रति जम्बू स्वामीके प्रश्न करनेसे हुआ है । है जम्बू ! उस काल उस समय में वाराणसी (बनारस) नगरी, कोष्ठक चैत्य और जितशत्रू राजा था ॥ १२५ ॥ उस बनारस नगरी में चुलनीपिता नामक गाथापति रहता था। वह सब प्रकार सम्पन्न यावत् अपरिभूत ( अजेय ) था । श्यामा उसकी भार्या थी । आठ करोड़ सोनैया निधान (खजाने) में रखे थे, आठ करोड़ व्यापारमें ત્રીજું અધ્યયન.
હવે ત્રીજું અધ્યયન કહીએ છીએ.—
टीकार्थ - " उक्खेवो तइयस्स" - ४त्याहि प्रथम - द्वितीय अध्ययननी पेठे श्रीम અધ્યયનના પણ પ્રારંભ સુધર્માંસ્વામી પ્રત્યે જમ્મૂસ્વામીના પ્રશ્નથી થયા છે. हे भ्यू ! मे अणे, मे समये वारासणी ( मनारस ) नगरी, ओष्ठ सैत्याने જિતશત્રુ રાજા હતે. (૧૨૫) એ બનારસ નગરીમાં ચુલનીતિ! નામક ગાથાપતિ રહેતા હતા. એ સર્વ પ્રકારે સ ંપન્ન યાવત્ અપરિભૂત (અજેય) હતેા. શ્યામા તેની भार्या हुती. આઠ કરોડ સાનૈયા નિધાન (ખજાનામાં) રાખ્યા હતા, આઠ કરોડ
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
