________________
उपासकदशास्त्र "जह जह लोहो अप्पो, जह जहऽप्पो परिग्गहारंभो। तह तह सुहस्स लाहो, णिज्जरणं चावि कम्माणं ॥१॥ भणहमूलं सव्वं, चहऊणं णं परिग्गहं भावा। ललिए धम्मारामे, रमंति जे ते जणा धन्ना ॥२॥ इति
गुणवतानि (३)
( ६ अनर्थदण्डविरमणव्रतम् ) " णीहेउ जीवपीडायरणं जं सो अणदंडो य। ....
चत्तारि अस्स भेया, अवझाणायरियणामगो पढमाः ॥१॥ एतच्छाया च
" यथा यथा लोभोऽल्पो यथा यथाऽल्पः परिग्रहारम्भः। ----- तथा तथा सुखस्य लाभो निर्जरणं चापि कर्मणाम् ॥१॥ अनर्थमूलं सर्व, त्यक्त्वेमं परिग्रहं भावात् ।
ललिते धर्मारामे, रमन्ते ये ते जना धन्याः ॥२॥” इति । “निर्हेतु जीवपीडाचरणं यत्सोऽनर्थदण्डश्च ।।
चत्वारोऽस्य भेदा अपध्यानाचरितनामकः प्रथमः ॥ १ ॥ - "लोभ ज्यों-ज्यों अल्प होता जाता है, त्यों-त्यों परिग्रह और भारम्भ कम होते जाते हैं, सुख बढता जाता है और कोंकी निर्जरा होती हैं सब अनर्थोंका मूल परिग्रह हैं। जो इसे भावोंके साथ त्याग कर धर्मरूपी सुन्दर उद्यान में रमण करते हैं वे महापुरुष धन्य हैं ॥२॥"
गुण-व्रत (३)
(६) (छठे व्रतका वर्णन ) अन्य व्रतोंके पालन करने में जो सहायता पहुंचाते हैं, उन्हें गुणव्रत
લેભ જેમ જેમ ઓછો થતો જાય છે, તેમ તેમ પરિગ્રહ અને આર. ઓછા થતા જાય છે, સુખ વધતું જાય છે અને કર્મોની નિર્જ રા થાય છે. (૧) બધા અનર્થોનું મૂળ પરિગ્રહ છે. જે એને ભાવપૂર્વક ત્યાગ કરીને ધર્મરૂપી અંદર ઉદ્યાનમાં भर ४२ छे, महापुरुषने धन्य छे.” (२).
गुणुनत (3) (१) । तनु वाणुन- (पहे गुणवत) અન્ય વ્રતનું પાલન કરવામાં જે સહાય કરે છે તેને ગુણવ્રત કહે છે. ગુણવત
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
