________________
ज्ञाताधर्मकथासूत्रे स्ववस्य शुकास्रवस्य जाय अवस्सं विप्पजहियधस्स ' याषद् अवश्यं विप्रत्याज्यस्य औदारिकशरीरस्य नो वर्णहेतो , नो रूपहेतो नो बलहेतो, नो विषयहेतोर्या, आहारमाहरति-आहारं करोति, 'एगाए सिद्धिगमणसंपावणट्ठयाए' एकस्याः सिद्धिगमनसंपापणार्थतायाः नन्नत्थ ' अन्यत्र न, मोक्षप्राप्तिरूपं प्रयोजनं विहाय वर्णादिषयोजनेन आहारं नाहरतीति भावः । सा-निर्ग्रन्थो वा निग्रन्थी था खलु । इहभये चेव ' इहभवे एव अस्मिन् जन्मन्येव बहूनां श्रमणानां बहूनां श्रमणीनां बहूनां श्रावकाणां बहूनां श्राविकाणाम् 'अच्चणिज्जे ' अर्चनीय आदरणीयः 'जाव बीइवइस्सइ यायद् व्यतिबनिष्यति चातुरन्तसंसारकान्तारमुल्लङ्घयिष्यति-संसारपारं गमिष्यतीत्यर्थः । वाले, यावत् अवश्य परित्याग होने की योग्यतावाले इस औदारिक शरीर में कान्ति विशेष बढाने के लिये बल बढाने के लिये, अथवा विषय की प्रवृत्ति चालू रखने के लिये आहार नहीं लेता है किन्तु-एककेवल सिद्धि गति नामक स्थान को प्राप्त करने के लिये ही आहार लेता हैं। मोक्ष प्रातिरूप प्रयोजन को छोड़कर और किसी कान्ति आदि बढाने के अभिप्राकरूप प्रयोजन से निर्ग्रन्थ श्रमण श्रमणी जन अहार नहीं लिया करते हैं-(सेणं) ऐसे निर्गन्ध श्रमण श्रमणी जन (इहभवे चेय चहणं समणाणं चहूणं समणीणं बहूणं सावयाण बहूण सावियाण अञ्चगिजे जाव वीइवइस्सइ) इस भव में ही अनेक श्रमण, श्रमणी, जनों द्वारा तथा श्रावक श्राविकाओं द्वारा अर्चनीय-आदरणीय यावत् इस चतुर्गतिरूप संसार कान्तार को पारकरने वाले होते हैं। (एवं खलु સવવાળા, પિત્તાસવવાળા, શુક્રાસવવાળા યાવત્ ચક્કસ નષ્ટ થનારા આ
દારિક શરીરમાં કાંતિ વિશેષની વૃદ્ધિ માટે, બળની વૃદ્ધિ માટે અથવા તે વિષયની પ્રવૃત્તિ ચાલુ રાખવા માટે આહાર લેતા નથી પણ ફક્ત એક જ સિદ્ધગતિ નામક સ્થાનને મેળવવા માટે જ આહાર ગ્રહણ કરે છે. મોક્ષપ્રાપ્તિ રૂપ પ્રજન વગર બીજી કઈ કાંતિ વગેરેની વૃદ્ધિની અભિલાષા રાખીને निय-अभी- मा२ अ ४२ता नथी. ( सेणं) मेपा निर्याथ શ્રમણ શ્રમણીજને–
( इहभवे चेव बहूणं समणाणं समणीणं बहूगं सावयाणं बहूणं सावियाणं अच्चणिज्जे जाव वीइवइस्सइ)
આ ભવમાં જ ઘણા શ્રમણ શ્રમણીજને વડે તેમજ શ્રાવક-શ્રાવિકાઓ વડે અર્ચનીય, આદરણીય યાવત્ આ ચતુતિ રૂપ સંસાર કાંતારને પાર કરી જનારા હોય છે.
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાગ સૂત્રઃ ૦૩
