________________
६४८
ज्ञाताधर्मकथानस्ने तिरस्करोति, 'निच्छोडेइ' निश्छोटयति-त्यजति, ' तज्जेइ' तर्ज यति= 'निस्सर मम गृहात नोवेत्त्वां ताडयिष्यामि' इत्यादि वनेन भत्सयति ' उच्चा. वयाहि तालणाहिं । उच्चावचाभिर्यष्टिमुष्टयाघनेकविधाभिस्ताडनाभिः । तालेइ' ताडयति 'साभो गिहाओ' स्वस्माद् गृहात् ‘णिच्छुभइ ' निक्षिपति-निः सारयति । ततः खलु स चिलातो दासचेटः तेन सार्थवाहेन स्वस्माद् गृहात 'णिच्छूढे ' निक्षिप्तः=निः सारितः सन् राजगृहे नगरे सिंघाडग जाव गहेसु श्रृङ्गाटक यावन्महापथपथेषु चतुष्पथादिषु सर्वत्र स्थलेषु, देवकुलेषु च सभासु च चिलात दासचेटक की पूर्वोक्त अपराधों को जघ २ वे सुना करते तय वे गुस्से में भर २ कर जहां धन्यसार्थवाह होता वहां चले जाते रहे । और वहां जाकर बडे खेद के साथ रोते हुए अपने २ दुःखों को प्रकट करते रहे इस तरह पार २ उन दारक आदि के माता पिताओं के मुख से इस दासचेटक के दुष्कृत्य को सुनकर वह धन्य सार्थवाह क्रोध में आकर उस दासचेटक चिलात को अनेक विधकोप जनक ऊँचे नीचे शब्दों से धिक्कार ने लगते थे उसका नाम गोत्र आदि की निंदा करने लग जाते थे। नेत्र, मुग्व, आदि को टेडा करके उसका तिरस्कार भी करते थे। (णिच्छोडेइ, तज्जेइ, उच्चावयाहिं तालणाहिं तालेइ, साओ गिहाओ णिच्छुभद, तएणं से चिलाए दासचेडे साओ गिहाओ निच्छूढे समाणे रायगिहे णयरे सिंघाडग जाव पहेलु देवकुलेप्सु जाव सभासु
આ પ્રમાણે પોતપોતાનાં બાળકને મુખેથી વારંવાર ચિલત દાસચેટકની ફરિયાદે જયારે જયારે તેઓ સાંભળતાં ત્યારે ત્યારે તેઓ ગુસ્સે થઈને જ્યાં ધ સાર્થવાહ હતા ત્યાં જતા હતા અને ત્યાં જઈને તેઓ બહુ જ દુઃખની સાથે રડતાં રડતાં પિતપોતાના દુઃખે ને પ્રકટ કરતા રહેતા હતા. આ પ્રમાણે વારંવાર તે દારક વગેરેના માતાપિતાના મુખથી તે દાસપેટની ખરાબ વર્તણુક વિષેની વિગત સાંભળીને તે ધન્યસાર્થવાહ ક્રોધમાં ભરાઈને તે દાસચેટક ચિલાતને ઘણું કોધ ઉત્પન્ન કરે તેવા ખરાબ વચનેથી ધિક્કારવા લાગતું હતું તેમજ તેનાં નામ ગોત્ર વગેરેની નિંદા કરવા લાગતું હતું. આંખે સુખ વગેરે બાડીને તેને તિરસ્કાર પણ કરતા રહેતા હતા.
( णिच्छोडे, तज्जेइ, उच्चावयाहि तालणाहि तालेइ, साओ गिहाओ णि छभइ, तएणं से चिलाए दासचेडे साओ गिहाओ निच्छुडे समाणे गयगिहे जयरे सिंघाडग ज व पहेसु देवकुलेसु जाव सभासु य पवासु य जूय खलएसु य वेसा घरेसु य पाणधरेसु य सुहं सुद्देण' परिवद्धढइ)
श्री शताधर्म थांग सूत्र :03
