________________
E
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम् दोवईदेवी पउमनाभं रायं एवं वयासी-किण्णं तुमं देवाणुप्पिया ! न जाणसि कण्हस्त वासुदेवस्स उत्तमपुरिसस्स विप्पियं करेमाणे ममं इहं हवमाणेसि, तं एवमवि गए गच्छह णं तुमं देवाणुप्पिया ! पहाए उल्लपडसाडए अवचूलगवत्थणियत्थे अंतेउरपरियालसंपरिबुडे अग्गाइं वराइं रयणाई गहाय ममं पुरओ काउं कण्हं वासुदेवं करयलपायपडिए सरणं उवेहि, पणिवइयवच्छला गं देवाणुप्पिया ! उत्तमपुरिसा, तएणं से पउमनाभे, दोवइए देवीए एयम पडिसुणेइ पडिसुणित्ता हाए जाव सरणं उवेइ उवित्ता करयल० एवं वयासी-दिहाणं देवाणुप्पियाणं इड्डी जावपरक्कमे तं खाममि णं देवाणुप्पिया! जाव खमंतु णं जाव णाहं भुज्जोर एवं करणयाएत्तिकह पंजलिवुडे पायवडिए कण्हस्स वासुदेवस्स दोवइं देवि साहत्थि उवणेइ, तएणं से कण्हे वासुदेवे पउमणाभं एवं वयासी-हं भो पउमणाभा ! अप्पत्थियपत्थिया४ किण्णं तुमं ण जाणसि मम भगिणिं दोवइंदेवीं इह हव्वमाणमाणे तं एवमवि गए णस्थि ते ममाहितो इयाणिं भयमत्थि त्तिकठ्ठपउमणाभं पडिविसजेइ पडिविसजित्ता दोवई देवि गिण्हइ गिण्हितारहं दुरूहेइ दुरूाहित्ता जेणेव पंच पंडवे तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता पंचण्हं पंडवाणं दोवइं देवि साहत्थिं उवणेइ,तएणं से कण्हे पंचहि पंडवेहि सद्धिं अप्पछट्टे छहिं रहेहि लवणसमुई मज्झं मज्झेणं जेणेव जंबूद्दीवे दीवे जेणेव भारहे वासे तेणेव पहारेत्थ गमणाए ॥ सू० २९॥
श्री शताधर्म अथांग सूत्र : 03