________________
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे देवः कृष्णं वासुदेवमेवमवादीत्-एवं भवतु इति, ततोऽसौ पञ्चभिः पाण्डवैः सार्धम् आस्मषष्ठस्य पण्णां स्थानां लवणसमुद्रे मार्ग वितरति ततः खलु स कृष्णो वासु. देवश्चतुरङ्गिणी सेनां प्रतिविसर्जयति, प्रतिविसयं पञ्चभिः पाण्डवैः सार्धमात्मा षष्ठः षड्भीरथैलवणसमुद्रं मध्मध्येन वीइवयइ' व्यतिव्रजति-गच्छति, व्यतिबज्य यौवामरकङ्का राजधानी, यौवामरकङ्काया अग्रोद्यानं तत्रैवोपागच्छति, उपागत्य रथं स्थापयति, स्थापयित्वा दारुकं सारथिं शब्दयति, शब्दयित्वा एवमवादी-गच्छ खलु त्वं हे देवानुपिय ! अमरकङ्काराजधानोमनुपविंश, अनु. स्वयं ही द्रौपदी देवी को वहां से वापिस ले आऊँगा । अथवा मैं स्वयं ही द्रौपदी देवी को लेने के लिये जाऊँगो तब उस सुस्थित देव ने कृष्ण वासुदेव से इस प्रकार कहा-अच्छा ऐसा ही हो-इस प्रकार कह कर उसने आत्म षष्ठ के छहों रथों को लवणसमुद्र में मार्ग वितरित कर दिया । तब कृष्णवासुदेव ने अपनी चतुरंगिणी सेना को वहां से वापिस करदिया वापिस कर फिर वे पांच पांडवों के साथ छहीं रथों को-१ एक अपने रथको और पांच पांडवोंके रथोंको-लेकर लवणसमुद्रके भीतरसे होकर चलने लगे। चलते २ वे जहां अमरकंका राजधानी थी
और उसमें भी जहां वह अग्रोद्यान था वहां पहुँचे। ( उवाग्गच्छित्ता रहे ठवेइ) वहां पहुँच कर उन्होंने अपने रथ को रोक दिया-(रवित्ता दारुयं सारहिं सद्दावेइ, सदावित्ता एवं क्यासी गच्छह णं तुम देवाणुप्पिया! अमरकंकारायहाणी अणुपविसाहि२, पउमणाभस्स रणो वामेणं पाएणं ત્યાં જઈને હું જાતે જ દ્રૌપદી દેવીને ત્યાંથી પાછી લઈ આવીશ. એટલે કે હું જાતે જ દ્રૌપદી દેવીને લેવા માટે જઇશ. ત્યારે તે સુસ્થિત દેવે કૃષ્ણવાસુદેવને કહ્યું કે સારું, આમ જ કરો. આ પ્રમાણે કહીને તેણે આત્મષષના છએ રથને લવણ સમુદ્રમાં રસ્તા આવે. ત્યારપછી કૃષ્ણ–વાસુદેવે પોતાની ચતરંગિણી સેનાને ત્યાંથી પાછી વળાવી દીધી અને પાછી વળાવીને તેઓ પાસે પાંડવોની સાથે છએ રથને-એક પિતાના રથને અને પાંચ પાંડવોના રથનેલઈને લવણ સમુદ્રની વચ્ચે થઈને પસાર થવા લાગ્યા. આમ પસાર થતાં તેઓ
જ્યાં અમરકંકા રાજધાની અને તેમાં પણ જ્યાં તે અગ્રોદ્યાન હતું ત્યાં પહોંચ્યા. ( उवागच्छित्ता रह ठवेइ) त्यां पडेयान तेभर पाताना २थने असे! यो.
( ठवित्ता दारुयं सारहिं सदावेइ, सदावित्ता एवं वयासी, गच्छह णं तुम देवाणुप्पिया! अमरकंका रायहाणी अणुपविसाहि २ पउमणाभस्स रणो वामेणं
श्री शताधर्म अथांग सूत्र : 03
