________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ० १६ द्रौपदीवरितनिरूपणम् ४९७ कृष्णं वासुदेवं कुशलोदन्तं कुशलवार्ता पृच्छति, ततः खलु स कृष्णो वासुदेवः कच्छुल्ल नारदमेवमवादीत्-हे देवानुप्रिय ! त्वं खलु बहूनि ग्रामाकरादीनि परिभ्राम्यसि, तत्र बहूनि गृहाणि यावदनुपविशसि, तत् तस्मादस्ति 'आई' इति वाक्यालंकारे ते स्वया यदि कुत्रचिद् द्रौपद्यादेव्याः श्रुतिर्वा यावद् उपलब्धा ज्ञाता ? तर्हि कथय' इति भावः । ततः खलु स कच्छुल्लनारदः कृष्ण वासुदेवमेवमवादीत्-एवं खलु हे देवानुमियाः अहमन्यदाकदाचिदू धातकीपण्डे द्वीपे पौरस्त्यार्ध-पूर्वदिग्भागववर्तिनि, दक्षिणार्धभरतवर्षे-अमरकंकानाम्नी राजधानीं गतः। तत्र खलु मया उतरकर वहां आये-(जाव णिसी इत्ता कण्हं वासुदेवं कुसलोदंतं पुच्छह, तएणं से कण्हे वासुदेवे कच्छुल्लं एवं क्यासी-तुमं णं देवाणुप्पिया! यहूणि गामागर जाव अणुपविससि तं अत्थि आई ते कहिं वि दोवईए देवीए सुतींवा जाव उवलद्धा तएणं से कच्छुल्ले कण्हं वासुदेवं एवं वयासी) यावत् बैठकर उन्हों ने कृष्ण वासुदेव से कुशल वृत्तान्त पूछा -कृष्णवासुदेव ने तब कच्छुल्ल नारद से ऐसा कहा-हे देवानुप्रिय ! तुम अनेक ग्राम आकर आदिस्थानों में परिभ्रमण करते रहते हो-अनेक गृहादिकों में आते जाते रहते हो तो कहो-कहीं पर क्या तुम्हें द्रौपदी देवी की श्रुति उपलब्ध हुई है-उसकी तुम्हें किसी प्रकार की कोई खबर मिली है-उसका किसी भी प्रकार का कोई चिन्ह उपलब्ध हुआ है ? इस प्रकार कृष्ण वासुदेव के पूछने पर कच्छुल्ल नारद ने उन कृष्ण वासुदेव से इस प्रकार कहा-( एवं खलु देवाणुप्पिया ! अन्नया कयाई
याव्या. ( जाव णिसी इत्ता कण्ह वासुदेवं कुसलोदतं पुच्छइ, तरुणं से कण्हे वासुदेवे कच्छल्लं एवं वयासी, तुमं णं देवाणुपिया! बहूणि गामागर जाव अणुपविससि त अस्थि आई ते कहिं वि दोवईए देवीए सुती वा जाव उवलद्धातपणं से कच्छुल्ले कण्ह वासुदेवं एवं वयासी) त्यां मावीन मे मने मेसीन તેમણે કૃષ્ણ વાસુદેવને કુશળ વાર્તા પૂછી. વાસુદેવે ત્યારે કચ્છતલ નારદને આ પ્રમાણે કહ્યું કે હે દેવાનુપ્રિય ! તમે ઘણુ ગ્રામ, આકર વગેરે સ્થાનમાં પરિભ્રમણ કરતા રહે છે, ઘણા ઘરે વગેરેમાં આવજા કરતા રહે છે તે કહે, કોઈ પણ સ્થાને તમને દ્રૌપદી દેવીની કૃતિ મળી છે તેને તમને કઈ પણ જાતના સમાચાર મળ્યા છે, તેનું કોઈ પણ જાતનું ચિહ્ન તમને મળ્યું છે? આ રીતે કૃષ્ણ વાસુદેવના પ્રશ્નને સાંભળીને કચ્છલ નારદે તે કૃષ્ણ વાસુદેવને આ પ્રમાણે કહ્યું કે –
( एवं खलु देवाणुप्पिया ! अन्नया कयाइ धायईसंडे दीवे पुरथिमद्ध
श्री शताधर्म अथांग सूत्र : 03
