________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टीका अ० ५ सुदर्शनश्रेष्ठीवर्णनम् अदिनादाणाओ वेरमणं सव्वाओ परिग्गहाओ वेरमणं सव्वाओ राइभोयणाओ वेरमणं जाव मिच्छादसणसल्लाओ वेरमणं, दसविहे पचक्खाणे बारस भिक्खुपडिमाओ इच्चेएणं दुविहेणं विणयमूलएणं धम्मेणं अणुपुवेणं अट्ठकम्मपगडीओ खवेत्ता लोयग्गपइटाणा भवंति ॥ सू० २०॥ ( तेणं कालेणं ) इत्यादि
टीका-तस्मिन् काले तस्मिन् समये सौगन्धिकायां नगर्या यावच्चापुत्रस्य समवसरणमागमनमभूत्, तदा परिषनिर्गता = सौगन्धिका नगरी निवासिनो लोकाः स्थापत्यापुत्रं वन्दितुं निर्गताः, सुदर्शनोऽपि सुदर्शनाम्ना नगरश्रेष्ठी अपि, निर्गतः, तत्रागत्य थावच्चापुत्रं वन्दते नमस्यति, वन्दित्वा नत्वा च एवं वक्ष्य माणप्रकारेण, अवादीत-हे भगवान् ! युष्माकं किं मूलको धर्मः प्रज्ञप्तः ? ततस्त
' तेणं कालेणं तेणं समएण' इत्यादि । टीकार्थ-( तेणं कालेणं तेणं समएणं ) उस कल और उस समय में उस सौगन्धिकानगरी में बिहार करते हुए (थावच्चापुत्तस्स समोसरणं) स्थापत्यापुत्र अनगार का आगमन हुआ। (परिसा निग्गया,मुदंसणो वि णिग्गओ) स्थापत्यापुत्रका आगमन सुनकर सौगंधिका नगरीके निवासी जन उनको वंदना करने के लिये चले सुदर्शनसेठ भी चला । (थावच्चा. पुत्तं वंदर, नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी) उसने वहां पहुंचकर स्थापत्या पुत्र अनगारको वचन से स्तुति करने रूप वंदना की तथा काय से उन्हे नमन किया। वंदना नमस्कर करके फिर उसने उनसे इस प्रकार
तेण कालेण तेण समएण इत्यादि ॥
साथ-(तेण कालेण तेण समएण') ते आणे मने त समये ते४ सौग. घि नगरीमा विडा२ ४२di (थावच्चा पुत्तरस समोसरण) स्थापत्यापुत्र मन॥२ माव्या (परिसा निग्गया सुदंसणो वि णिग्गओ) स्थापत्यापुत्रने सावधानी જાણ થતા જ સૌગંધિકા નગરીના નાગરિકે તેમને વંદન કરવા નીકળી પડયા सुदृशश न २8 ५ तेभने ५४न ४२१। नीvया. ( थावच्चापुत्तं वंदह, नमसइ वंदित्ता, नमंसित्ता एवं वयासी) त्यां पडयाने तेमधे स्थापत्या पुत्र अनार ના વચનથી સ્તુતિ કરીને વંદન કર્યા તેમજ કાયાથી નમીને તેમને નમસ્કાર ४. बहन भने नभ२४.२ ४रीन सुशन शेठे तमन विनती री ( तुम्हाणं
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨