________________
७५८
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे
खल्लुस नन्दो मणिकारश्रेष्ठी बहुजनस्यान्तिके एतमर्थश्रुत्वा हृष्टतुष्टः 'धाराहयकलंबगंपिव' धाराहत कदम्बक मित्र = मेघधाराभिराहतं यत्कदम्बकुसुमं तद्वत्समूसियरो कूवे 'समुच्छ्रितरोमकूपः समुल्लसित रोमरन्ध्रः संजातरोमाञ्च इत्यर्थः, परम उत्कृष्टं सायासोक्खमणुभवमाणे ' शातसौख्यमनुभवन=बहुजन कृतस्वात्मप्रशंसाश्रवणजनित शातगौरवोदयेनामन्दमानानन्दोल्लसितचित्तः सन् विह रति आस्तेस्म || सू० ५ ॥
'
मूलम् - तएणं तस्स नंदस्स मणियारसेट्ठिस्स अन्नयाकयाई सरीरगंसि सोलस रोगायंका पाउन्भूया तं जहा - " सासे १, कासे २, जरे३, दाहे४, कुच्छिसूले५, भगंदरे ६ । अरिसा ७, अजीरए८, दिट्टिमुद्धसूले' ९-१० अरोअए ११” ॥ १ ॥ अच्छिवेयणा १२, कन्नवेयणा १३, कंडू १४, दउदरे१५, कोढे ? १६ । तए से गंदे मणियारसेट्टी सोलसहिं रोगायंकेहिं अभिभूए समाणे कोटुंबिय पुरिसे सदावेइ सदावित्ता एवं वयासी - गच्छह णं तुभे देवाणुपिया ! रायगिहे सिंघाडग जाव पहेसु महयार सद्दणं उग्घोसेमाणा२ एवं वदह एवं खलु देवाणुप्पिया ! नंदस्स
"
सब वक्तव्य यहां लगा लेना चाहिये । मणिकार श्रेष्ठो नंद अनेक जनों के मुख से इस अपनी प्रशंसा रूप अर्थ को सुनता तो सुन कर बहुत अधिक आनंदित एवं संतुष्ट बन जाता । मेघ की धारा से आहत कदंब पुष्प के समान उस के शरीर भर में रोमांच हो आते। इस तरह अनेक जन कृत अपनी प्रशंसा के श्रवण से जनित शातगौरवोदय से अनन्द आनंद उल्लसित बना रहता । सूत्र ॥ ५ ॥
વિચરણ કરે છે-વગેરે અહીં પણ પૂર્વવત્ વન સમજી લેવું જોઇ એ. મણિકાર શ્રેષ્ઠિ નંદ ઘણા માણસાના મેાથી પેાતાના વખાણ સાંભળતા ત્યારે બહુ જ આનતિ અને સંતુષ્ટ થઈ જતા હતા. મેઘની ધારાઓથી આહત કદ ખ પુષ્પની જેમ તેનું શરીર રામાંચિત થઇ જતું હતું. આ રીતે ઘણા માણસાના મુખેથી પેાતાનાં વખાણ સાંભળીને તે શાંત ગૌરવાદયથી ખૂબ જ આનંદમાં મસ્ત रतो हतो. ॥ सूत्र ” ||
<<
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨