________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ० १२ खातोदकविषये सुबुद्धिष्टान्तः
६८९
भोयणवेलाए इमं उदगरयणं न उबटूवेसि ? तं एसणं तुमे देवाप्पिया ! उदगरयणं कओ उवलद्धे ?, तएणं सुबुद्धी जियसतं एवं वयासी -- एसणं सामी ! से फरिहोदए, तएणं से जियसत्तू सुबुद्धि एवं वयासी--कणं कारणेणं सुबुद्धी ! एस से फरिहोदए ?, तपणं सुबुद्धी जियसत्तू एवं वयासी एवं खलु सामी ! तुम्हे तथा मम एवमाइक्खमाणस्स४ एयमटुं नो सद्दहह तएणं मम इमेयारूवे अज्झत्थिए समुप्पजित्था, अहोणं जियसत्तू संते जाव भावे नो सद्दहइ नो पत्तियइ नो रोएइ तं सेयं खलु ममं जियसत्तस्स रन्नो संताणं जाव सम्भूयाणं जिणपन्नत्ताणं भावाणं अभिगमणट्टयाए एयमहं उवाइणावेत्तए, एवं संपे - हेमि तं चैव जाव पाणियघरियं सदावेमि सद्दावित्ता एवं वयासी - तुमं णं देवाणुप्पिया ! उद्गरयणं जियसत्तस्स रन्नो भोयणवेलाए उवणेहि, तं एएणं कारणेणं सामी ! एस से फरिहोदए । तरणं जियसत्तू राया सुबुद्धिस्स अमच्चस्स एवमाइक्खमाणस्स४ एयमट्टं नो सद्दहइ३ असद्दहमाणे३ अभितरइणिज्जे पुरिसे सहावेइ २ एवं वयासी- गच्छहणं तुब्भे देवाणुपिया ! अंतरावणाओ नवघडए पडए य गेण्हह जाव उद्गसंभारणिज्जेहिं दव्वेहिं संभारेह तेऽवि तहेव संभारेति संभारित्ता जियसत्तस्स उवर्णेति, उवणित्ता तरणं जियसत्तू राया तं उद्गरयणं करयलंसि आसाएइ आसायणिज्जं जाव सव्विदियगापहायणिज्जं जाणित्ता सुबुद्धिं अमच्चं सद्दावेइ सद्दावित्ता एवं
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨