________________
६४४
___ ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे आयुष्मन्तः ! योऽस्माकं निर्ग्रन्थो वा निर्धन्थी वा आचार्योपाध्यायानामन्तिके प्रबजितः सन् पुनरपि मानुष्यकान् कामभोगान्-पूर्वत्यक्तान ' आसायइ ' आसादयति-स्वीकरोति, 'पत्थयइ' प्रार्थयते अप्राप्तान याचते, 'पीहेइ' स्पृहयति'अयाचितं-एवायं मह्य भागान् ददाति तदा समीचीनं स्यात् ' इत्यादि रूपां स्पृहां करोति — अभिलसइ' अभिलषति=दृष्टादृष्टशब्दादि-विषयेषु वाञ्छां करोति, स खलु इह भव एव बहूनां श्रमणानां, बहीनां श्रमणीनां, बहूनां श्रावकाणां बहीनां श्राविकाणां मध्ये 'जाव' यावत्-यावच्छब्देनेदं दृश्यम् - हीलनीयः, निन्दनीयः, खिंसनीयः भर्त्सनीयः, गर्हणीयः, परिभवनीयः तिरस्करणीयो भवति, परलोकेऽपि च खलु आगमिष्यति काले वहूनि दण्डानि-कर्णनासाच्छेदनरूपाणि प्राप्नोति यावत्-अनादिकम्-अनवदग्रम् अनन्तं, दीर्घाध्वानंदीधमार्ग, दीर्घाद्धं वा दीर्घकालिकं चातुरन्तसंसारकान्तारं चातुर्गतिकसंसाराटवीम् ' अणुपरियट्टिस्सइ ' अनुपर्यटिष्यति=पुनः पुनर्भमिष्यति, यथा वा स जिनरक्षितः । अत्रार्थे दृष्टान्तयोजनागाथाद्वयेनाह(जो अम्हं निग्गंथो वा निग्गधी वा आयरियउवज्झायाणं अंतिए पव्वइए ) जो हमारा निग्रन्थ अथवा निर्ग्रन्थी जन आचार्य तथा उपा ध्याय के पास प्रवजित होता हुआ ( पुणरवि माणुसए कामभोगे आसायइ पत्थइ, पीहेइ, अभिलसइ) पुनः मनुष्य भव संबन्धी काम भोगों-पूर्वत्यक्त वैषयिक सुखों को स्वीकार कर लेता है उनकी चाहना करता है " विना याचना किये ही यह मेरे लिये भोगों को देदेवे तो अच्छा है " इस प्रकार की जो स्पृहा इच्छा करता है, या दृष्टादृष्ट शब्दादि विषयों में वाञ्छा करता है ( से णं इह भवे चेव बहूणं समणाणं ४ जाव संसार • अणु परियहिस्सइ जहाव से जिणरक्खिए छलिओ (जो अम्हं निग्गंथो वा निग्गंथी वा आयरिय उव्वज्झायाणं अंतिए पव्वइए) જે અમારો નિગ્રંથ કે નિર્ગથી જન આચાર્ય તેમજ ઉપાધ્યાયની પાસે પ્રવજીત થઈને (पुणरवि माणुसए कामभोगे आसायइ पत्थयइ, पीहेइ, अभिलसइ)
ફરી તે મનુષ્યભવના કામગ-પ્રવજીત થતી વખતે છેડેલા મનુષ્યભવના વિષમ સુખ–ને સ્વીકારે છે, તે સુખની ઈચ્છા કરે છે. “ હું વિષય સુખની એની પાસેથી માંગણી કરું નહિ ને એની મેળે તે મને વિષમ સુખ આપે તે કેટલું સારું થાય ” આ રીતે જે પૃહા કરે છે, અથવા તે દૃષ્ટાદે શબ્દ વગેરે વિષયેની ઈચ્છા કરે છે.
( से णं इह भवे चेव बहूणं समणाणं ४ जाव संसार० अणुपरियटिस्सइ
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨
