________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टीका अ० ८ मल्लीभगवद्दीक्षोत्सवनिरूपणम् ५३१
ततः खलु शक्रो देवेन्द्रो देवरानो मनोरमायाः शिविकाया दक्खिणिल्लं= दाक्षिणात्यं-दक्षिणदिग्भागस्थम्, 'उवरिल्लं' उपरितनं उपरिभागस्थं 'वाह' बाहुं दण्डं गृह्णाति ईशानः-ईशानेन्द्रः- उत्तरिल्लं' उत्तरदिग्भास्थम् उपरितनं बाहुंदण्डंगृह्णाति, चमरचमरेन्द्रः 'दाहिणिल्लं' दाक्षिणात्य दक्षिणदिग्भागस्थं ' हेटिल्लं' अधस्तनं दण्डं गृह्णाति, बलीबलोन्द्रः ' उत्तरिल्लं' उत्तरीयम्-उत्तरभागस्थम् अधस्तनं दण्डं गृह्णाति अवशेषा देवाः भवनपति-व्यन्तर-ज्योतिष्कवैमानिकेन्द्राः, 'जहारिहं ' यथाऽहं-यथायोग्यं स्व स्व योग्यताऽनुसारं मनोरमां शिविकां परिवहन्ति ।
"पुदि उक्खित्ता माणुस्से हिं तो हट्ठरोमकूवेहि ।
पच्छा वहंति सीयं असुरिंद-सुरिन्द-नागिंदा ॥१॥ वाहं गेण्हइ, ईसाणे उत्तरिल्लं बाहं गेण्हइ चमरे दाहिणिल्लं हेटिल्लं, बली उत्तरिल्ल हेदिल्लं अवसेसा देवा जहारिहं मनोरमं सीयं परिवहति ) बाद में शक्र देवेन्द्र देव राजा ने उस मनोरमा शिविका के दक्षिण दिग्भागवर्ती ऊपरके दण्डे को पकडा, ईशानेन्द्र ने उत्तर दिग्भा गस्थ ऊपर के दण्डे को पकड़ा चमरेन्द्र ने दक्षिणदिग्भागवर्ती नीचे के दण्डे को पकड़ा। ___ अवशिष्ट भवन पति, व्यन्तर ज्योतिष्क एवं वैमानिक इन्द्रों ने अपनी २ योग्यताके अनुसार उस शिविका का परिवहन किया । (पुचि उक्खित्ता माणुस्से हितो हट्ठ रोमकूवेहिं ! पच्छावहंति सीयं असुरिंद सुरिंद नागिंदा ) सब से प्रथम हर्षके वश से रोमाञ्च युक्त हुए मनुष्यों ने उस शिविका को अपने स्कंधा पर रखा-बाद में असुरेन्द्रों ने, सुरेन्द्रों
(तएणं सक्के देविंदे देवराया मणोरमाए दक्विजिल्लं उवरिल्लं वाहं गेण्हइ, ईसाणे उत्तरिल्लं बाहं गेण्हइ चमरे दाहिणिल्लं हेदिल्लं बली उत्तरिल्ल हटिल्लं अवसेसादेवा जहारिहं मनोरमं सीयं परिवहति)
ત્યાર બાદ શક દેવેન્દ્ર દેવરાજે તે મને રમ પાલખીના દક્ષિણ બાજુના દંડાને ઝાલ્ય, ઈશાનેન્દ્ર ઉત્તર દિશા તરફના ઉપરના દંડાને ઝાલ્ય, અમરેન્દ્ર દક્ષિણ દિશા તરફના નીચેના દંડાને ઝા, બલીન્કે ઉત્તર દિશા તરફના डाने आल्या.
બાકીના બધા ભવનપતિ, વ્યંતર, તિષ્ક અને વૈમાનિક દ્રોએ પિતાપિતાની એગ્યતા મુજબ પાલખીનું પરિવહન કર્યું. (पुब्धि उक्खित्ता माणुस्सेहितो हट्ठरोम कूवेहिं पचा वहंति सीयं असुरिंदमुरिंदनागिंदा)
પુલકિત અને હર્ષઘેલા થયેલા માણસોએ સૌથી પહેલાં પાલખીને પોતાના
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨
