________________
___ ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे भिउंडि एवं वयासी-न देमिणं अहं तुब्भं माल्लं विदेहरायवरकण्णं तिकटु ते छप्पिदूए असकारिय असम्माणिय अवहारेणं णिच्छुभावेइ । तएणं जियसत्तू पामोक्खाणं छण्हं राईणं या कुंभएणं रन्ना असकारिया असम्माणिया अवदारेणं णिच्छभाविया जेणेव सगार जाणवया जेणेव सयाइं२ णगराइं जेणेव सगार रायाणो तेणेव उवागच्छति, उवागच्छित्ता करयल परि० एवं वयासी-एवं खलु सामी! अम्हे जियसत्तू पामोक्खाणं छपहं राईणं या जमगसमगं चेव जेणेव मिहिला जाव अवदारेणं निच्छुभावेइ, तं ण देइणं सामी! कंभए मल्लिं विदेहरायवरकन्नं साणं २ राईणं एयमद्रं निवेदेति।
तएणं ते जियसत्तू पामोक्खा छप्पिरायाणो तेसिं दूयाणं अंतिए एयमद्रं सोच्चा निसम्म आसुरुत्ता अण्णमण्णस्स दूयसंपेसणं करेंति, करित्ता एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया ! अम्हं छण्हं राईणं दूया जमगसमगं चेव जाव निच्छूडा, तं सेयं खलु देवाणुप्पिया ! अम्हं कुंभगस्स जत्तं गेण्हित्तए त्तिकटुअण्णमण्णस्स एयमटुं पडिसुति, पडिसुणिता व्हाया सण्णद्धा हत्थिखंधवरगयासकोरंट मल्लदामेणं छत्तेणं धरिजमाणेणं, उधुव्वमाणाहिं सेयवरचामराहिं महयाहयगयरहपवरजोहकलियाए चाउरंगिणीए सेणाए सद्धिं संपरिवुडा सविडीए जाव रवेणं सएहि२ नगरेहिंतो जाव निग्गच्छति
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨