________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ० ८ अङ्गराजचरिते तालपिशाचवर्णनम् ३३९ शोऽदृट्टहासं विनिर्मुञ्चत्, 'नीलुप्पलगवलगुलिय अंयसिकुसुमप्पगासं' नीलोत्पल गवलगुलिकातसी कुसुम प्रकाश नीलोत्पलं नीलकमलं, गवलं महिशशुङ्ग, गुलिका = कृष्णवर्णवस्तुविशेषः प्रसिद्धः, अतसीकुसुमम्, अतसी=अलसीनाम्नामसिद्धो धान्यविशेषस्तस्य कुसुमं = पुष्पं, तद्वत् प्रकाशो वर्णो यस्य स तथा तम्, नीलकमलादिसदृशवर्णमित्यर्थः, खुरधारं क्षुरधारं क्षुरस्येव धारा यस्य स तत्तथा तम् अतितीक्ष्ण धारमित्यर्थः, असिं = कृपाणं गृहीत्वा अभिमुहमावयमाणं ' अभिमुखमापतत् पश्यन्ति सर्वेऽपि सांयात्रिकाः अरहन्नकप्रमुखा अवलोकन्ते स्म || सू० १९ ॥
मूलम् - तणं ते अरहण्णगवजा संजत्ताणावावाणियगा एवं चणं महं तालपिसायं पासंति तालजंघं दिवं गायाह बाहाहिं फुट्टसिरं भमरणिगरवरमासरासिमहिसकालगं भरियमेहवन्नं सुप्पणहं फालसरिसजीहं लंबोट्टं धवलवहअसिलिट्ट तिक्खथिरपण कुडलदाढोव गूढवयणं विकोसियधारासिजुयलसमस
आ रहा है । बार बार तो यह अट्टहास करता था । ( नीलुप्पलगवल गुलिय अयसि कुसुमप्पगासं खुरधारं असि गहाय अभिमुह मावय माणं पासंति ) नीलकमल, गवल - महिष श्रृंग, गुलिका-कृष्ण वर्णक विशेष, अलसी पुष्प, के समान इसका सारा शरीर अत्यंत काला था। यह एक तलवार लिये हुए था, जिस की धारा क्षुरा की धारा के समान तीक्ष्ण थी । उन अरहन्नक प्रमुख सांयात्रिको ने उसे इस तरह से देखा कि वह उस तलवार को लेकर हम लोगों की ओर आरहा है। सूत्र २०
"6
"
કરી રહ્યો હતા. તેને જોઈને એમજ લાગતું હતું કે તે જાણે ગર્જના કરતા સામે આવી રહ્યો હાય તે વારવાર અટ્ટહાસ “ખડખડાટ કરીને હસવું” કરતા હતા. (नीलुप्पलगबलगुलिय अयसिकुसुमप्यगासं खुरधारं असिं गहाय अभिमुह मायमाणं पासंति)
नीसङभण, गवा, उपडांनां शुसिला - कृष्णुवशु' विशेष, अजसीना पुष्पनी જેમ તેનું શરીર ઘણું કાળુ હતું.
તેના હાથમાં છરાનીધાર જેવી તીક્ષ્ણ ધારવાળી તલવાર હતી. અરડુન્નક પ્રમુખ સાંયાત્રિકાને એમ થયું કે તે પિશાચ હાથમાં તલવાર લઈને તેમની तर३ धसी भावी रह्यो छे. ॥ सूत्र “२० १ ॥
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨
