________________
२७४
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्र वज्जाणं छण्हं देवाणं देसूणाई बत्तीसं सागरोवमाई ठिई महबलस्स देवस्स पडिपुन्नाइं बत्तीसं सागरोवमाइं ठिई ॥सू०८॥
टीका-'तएणं ते' इत्यादि । ततस्तदनन्तरं खलु ते महाबलप्रमुखाः सप्तानगारास्तेनोदारेण इहलोकाधाशंसारहितत्वेन प्रधानेन तपः कर्मणा ' मुक्का' शुष्काः शुष्कशरीराः रक्तमांसशोषणात् ' भुक्खा ' बुभुक्षिताः बहुतपस्वित्वात् । 'जहाखंदओ' यथा स्कन्दकः स्कन्दकनामकोऽनगारः भगवतीमत्रे द्वितीयशतके प्रथमोद्देशके वर्णितस्तथा संजाता इत्यर्थः, नवरं-एतावान विशेष:-'थेरे' स्थविरान् स्कन्दको महवीरमापृष्टवान् एते तु स्थविरानित्यर्थः आपृच्छय ' चारुपब्वयं'
'तएणं ते महब्बलपामोक्खा' इत्यादि । टीकार्थ-(तएणं) इसके बाद (ते महब्बल पामोक्खा सत्त अणगारा) वे महबल प्रमुख सातों ही अनगार ( तेणं ओरालेणं सुक्का भुक्खा जहा खंदओ) भगवती सूत्र के द्वितीय शतक के प्रथम उद्देशक में वर्णित स्कंदक मुनि की तरह उसे इहलोक परलोक आदि की आशंसा से रहित होने के कारण प्रधान तप से शुष्क शरीर एवं बुभुक्षित ( भूख युक्त) हो गये । ( नवरं थेरे आपुच्छित्ता चारुपव्वयं दुरूहंति' दुरूहित्ता जाव दो मासियाए संलेहणाए सवीसं भत्तसयं चउरासीइं वाससयसहस्साइं सामण्णपरियागं पाउगंति ) किन्तु स्कंदक मुनि की अपेक्षा इन सातों अनगारों में यह विशेषता हुई कि स्कंदक मुनि ने महावीर प्रभु से आज्ञा ली और इन्हों ने स्थविर भगवंतों से आज्ञा ली
'तपण ते महाब्बल पामोक्खा सत्त अणगारा' त्याल
टी-(तएण ) त्या२।(महाबलपामोक्खा सत्त अणागरा) भामत प्रभुण सात मनगारे। (तेण ओरालेणं सुक्का भुक्खा जहा खदओ ) भगवती સૂત્રના બીજા શત કના પહેલા ઉદ્દેશકમાં વર્ણિત સ્કંદક મુનિની જેમ તેઓ ઈહલેક અને પરલેક વગેરેની અશંસા (ઈચ્છા) રહિત હોવા બદલ પ્રધાન તપથી શુષ્ક શરીર અને બુભુક્ષિત (ભૂખ્યા) થઈ ગયા.
(नवर थेरे आपुच्छित्ता चारु पव्वयं दुरूहंति, दुरूहित्ता जाव दो मासियाए संलेहणाए सवीस भत्तसयं च उरासीइं वाससय सहस्साइं सामण्णपरियागं पाउणंति)
&દક મુનિએ જ્યારે ભગવાન મહાવીર પાસે આજ્ઞા મેળવી હતી ત્યારે એ સાતે અનગારે એ ભગવંત સ્થવિરો પાસેથી આજ્ઞા મેળવી સ્કંદમુની કરતાં એમના વિશે આટલું જ વધારે જાણવું જોઈએ આ પ્રમાણે સાતે અનગારે
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨