________________
-
-
-
----
-
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टीका अ० ७ धन्यसार्थवाहचरितनिरूपणम् २०१
मूलम् --तएणं ते साली अणुपुवेणं सारक्खिज्जमाणा संगोविजमाणा संवाड्डिजमाणा साली जाया किण्हा किण्हो भासा जाव निउरंबभूया पासाईया दरिसणिज्जा अभिरूवा पडिरूवा। तएणं साली पत्तिया वत्तिया गम्भिया पसूया आगयगंधा खीराइया बद्धफला पक्का परियागया सल्लइया पत्तइया हरिय. पव्वकंडा जाया यावि होत्था, तएणं ते कोडुंबिया ते सालिए पत्तिए जाव सल्लइयपत्तइए जाणित्ता तिक्खहि णव पज्जणएहिं असियएहि लुणेति लुणित्ता करयलमलिए करेंति, करित्ता पुणंति, तत्थणं चोक्खाणं सूयाणं अवखंडाणं अप्फुडियाणं छड्डछडाप्रयाणं सालीणं मागहए पत्थए जाए । तएणं ते कोडुबिया ते साली णवएसु घड़एसु पक्खिवंति पक्खिवित्ता
डेमाणा विहरंति) जब सर्व प्रथम वर्षा काल के प्रारंभ में जलराशी रूप अपूकाय महा वृष्टि के रूप भूमि पर बरसा तब उन लोगों ने शालि वपन के योग्य एक छोटा क्यारी बनाया । बनाकर उस में उन पांच शालि अक्षतों को बो दिया। बाद में जब वे अंकुर के रूप में उत्पन्न हो गये-तब उन्हे मूलस्थान से उखाड़ कर दूसरे स्थान में आरोपित कर दिया। इस तरह दो तीन बार उन्हें उखाड़ और आरोपित किया पश्चात् उस खेत को बाड़ से परिवृत कर दिया। इस प्रकार कर के उन सब ने क्रमशः उनकी रक्षा की-उपद्रवों से उन्हें बचाया और उन्हें बहाया ॥ सू०५ ॥
પ્રારંભમાં જ્યારે સૌ પ્રથમ અપકાય મહાવૃષ્ટિ ના રૂપમાં જળ વર્ષા થઈ ત્યારે તે લોકેએ શાલિકણોને વાવવા યોગ્ય એવી એક નાની સરખી કયારી બનાવી
નાની કયારી બનાવીને તેઓએ તેમાં પાંચ શાલિકને વાવ્યા. જ્યારે શાલિકણે અંકુરિત થયા ત્યારે તેઓએ તેમના પિતાના મૂળ સ્થાનેથી ઉપાડીને બીજા સ્થાને રેપી દીધા. ત્યાર બાદ કયારીને તેઓએ કાંટાની વાડ કરી લીધી. આ પ્રમાણે તે લેકોએ યથાક્રમે વાવેલા શાલિકણની રક્ષા કરી, ઉપદ્રથી તેમની સંભાળ રાખી અને તેમનું વર્ધન કર્યું. એ સૂત્ર “પ”
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨