________________
१२०
ज्ञाताधर्म कथाङ्गसूत्रे शुकनाम्नाऽनगारेण धर्मकथा कथिता । परिषत् प्रतिगता । ततः शैलको राजा-धर्म श्रुत्वा यावत्-संबुद्धः शुकमेवमवादीत्-देवानुप्रिय ! पान्थकप्रमुखाणि पश्च मन्त्रिशतानि पश्चशतसंख्यकान् पान्थकादीन् मन्त्रिणः आपृच्छामि, मन्डूकं च कुमार स्वपुत्रं राज्ये स्थापयामि, ततः पश्चात् देवानुप्रियाणामन्ति के मुण्डोभूत्वाऽगारादनगारतां प्रव्रजामि-स्वीकरोमि । शुक आह-यथासुखं प्रव्रज्याग्रहणे विलम्बो न करणीय इत्यर्थः । ततः खलु स शैलको राजा शैलकपुरं नगरमनुप्रविशति, अनुपविश्य यत्रैव स्वकं-निजं गृहं यत्रैव बाह्या — उवट्ठाणसाला ' उपस्थानशाला-सभा याइं आपुच्छामि मंडयंच कुमारे रज्जे ठावेमि तओ पच्छा देवाणुप्पियाणं अंनिए मुंडे भवित्ता आगाराओ अणगारयं पव्वयामि) इनका आगमन सुनकर शैलकपुर नगर निवासी जनों का समूह उनके वंदना करने के लिये नगरसे बहार निकला। शैलकपुर राजा भी निकले। ये सब चलकर वहां आये जहां वे शुक अनगार विराज मान थे । शुक अनगार ने सब को धर्म कथा सुनाई। सुनकर सबलोग वापिस चले गये। शैलक राजा धर्म का उपदेश सुनकर यावत् प्रतिवुद्ध हो गया। उसने शुक अनगार से इस प्रकार कहा- देवानुप्रिय । मैं पांथक प्रमुख पांच सौ मंत्रियो से पूछलेता हूँ और अपने पुत्र मंडूक कुमार को राज्यमे स्थापित कर देता हूँ। बाद में मैं देवानुप्रिय आपके पास मुंडित होकर अगार अवस्था से अनगार अवस्था धारण करलूंगा। ( अहासुहं तएणं से सेलए राया सेलगपुरं नयरं अणुपविसइ, अणु च्छामि मंडुयंच कुमारे रज्जे ठावेमि तओ पच्छा देवाणुप्पियाण अतिए मुंडे भवित्ता आगाराओ अणगारय पब्वयामि ) तमनु गमन सामजीने शेयर પુરના નાગરિકોના સમૂહો તેમની વંદના કરવા માટે બહાર નીકળ્યા. લક પુરના રાજા પણ વંદન માટે બહાર જવા નીકળ્યા. તેઓ બધા જ્યાં શક પરિવ્રાજક વિરાજમાન હતા ત્યાં પહોંચ્યાં. શુક પરિવ્રાજકે બધાને ધર્મકથા સંભળાવી. ધર્મકથા સાંભળી ને બધા પોત પોતાને સ્થાને જતા રહ્યા. ધર્મ કથા સાંભળીને શૈલક રાજા ને બોધ થયે. તેમણે શુક અનગારને વિનંતી કરતાં કહ્યું કે-“દેવાનુપ્રિય ! હું મારા પાંચસો મંત્રીઓને પૂછી લઉં છું અને મારા પુત્ર મંડુક કુમારને રાજ્યસિંહાસને બેસાડી દઉં ત્યાર પછી તમારી પાસે મુંડિત થઈને હું અગાર અવસ્થા ત્યજીને અનગાર અવસ્થા ધારણ ५रीश ( अहासुहं तरण सेसेलए राया सेलगपुर' नयर अणुपविसइ अणुपवि
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨
