________________
___ ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे ___ मूलम्-तएणं से सुए अन्नया कयाइं जेणेव सेलगपुरे नयरे जेणेव सुभूमिभागे उज्जाणे तेणेव समोसरिए परिसा निग्गयासेलओनिग्गओ धम्म सोच्चा देवाणुप्पिया! पंथगपामोक्खाइं पंचं मंतिसयाई आपुच्छामि मंडुयं च कुमारं रज्जे ठावेमि, तओ पच्छा देवाणुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता आगाराओ अणगारयं पव्वयामि, अहासुहं, तए णं से सेलए राया सेलागपुरं नयरं अणुपविसइ, अणुपविसित्ता जेणेव सए गिहे जेणेव बाहिरिया उक्टाणसाला तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता सीहासणे सन्निसन्ने, तएणं से सेलए राया पंथगपामोक्खे पंच मंतिसए सद्दावेइ, सदावित्ता एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया! मए सुयस्स अंतिए धम्मं णिसंते सेविय धम्मे इच्छिए पडि. च्छिए आभिरुइए अहणं देवाणुप्पिया ! संसारभयउठिवग्गे जाव पव्वयामि, तुब्भं गंदेवाणुप्पिया! किं करेह किं ववसाह किंवा ते हियइच्छंति ?,
तएणं ते पंथगपामोक्खा सेलगंरायं एवं वयासी-जइणं तुब्भे देवाणुप्पिया ! संसारभउठिवग्गा जाव पव्वयह अम्हाणं देवाणुप्पिया! किमन्ने आहारे वा आलंवे वा अम्हेऽवि य णं देवाणुप्पिया ! संसारभयउठिवग्गा जाव पव्वयामो, जहा देवाणुप्पिया ! अम्हं बहुसु कज्जेसु य कारणेसु य जाव तहा णं पवतियाण वि समणाणं बहुसु जाव चक्खुभूए ।
तएणं से सेलगे पंथगपामोक्खे पंचमंतिलए एवं वयासी
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨