________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणीटीका. अ १ सू. ४८ मेघमुनेः संलेखणा विचारः
५३९
जागरिकां जाग्रतीधर्मध्यानरूपा जागरिका=जागरणावस्था तां 'साम्मतं को मम कालः किं ममोचितं? क्षणभङ्गुर शरीर भीषणो मृत्युः कया रीत्या साधितव्यं कल्याण मित्यादि रूपामित्यर्थः जाग्रतः = कुर्वतः अयमेतद्रूपः 'अज्झत्थिए' आध्याहिमक: = आत्मगतः 'पत्थर' प्रार्थितः = विशेषरूपेण अभिलषितः 'चितिए' चिंतितः= स्फुटरूपेण हृदये स्थापितः 'मणोगए' मनोगतः = मनसि व्यवस्थितः, संकल्पः = विचारः 'समुप्पज्जित्था' समुदपद्यत - समुत्पन्नः - एवं खलु अहं श्रनेन उदारेण तपसा तथैव यावत् भाषा भाषिष्ये इति वलायामि, 'तं अस्थि ता और अपर रात्रकाल के समय में (धम्मजागरियं जागरमाणस्स) मेरा कौन सा समय है मुझे इस समय क्या करना उचित है। यह शरीर क्षणभंगुर है, मृत्यु को इसके ऊपर जरा भी दया नहीं है, वह महाभयंकर विकराल है। मुझे आत्मकल्याण किस तरह साधनीय है ' इत्यादि धर्म ध्यानरूप जागरण अवस्था करते हुए (अयमेघारूवे अज्झत्थिए जाव समुप्पज्जित्था ) इस प्रकार आत्मगत, पार्थित - विशेषरूप से अभिलषित, चिन्तित - स्फुटरूप से हृदय में स्थापित, मनोगत- मन में व्यवस्थित, संकल्प उत्पन्न हुआ । ( एवं खलु अहं इमेणं उरालेणं तहेत्र जाव भासं भासिस्सामीतिमिलाएमि तं अत्थितामे उ कम्मे बले वीरिए पुरिसक्कारपरक्कमे सद्धाधिई संवेगे जाव इमे धम्मापरि धम्मो देस समणे भगवं महावीरे जिणे सुहत्थी विहरइ) कि मैं इस उदार आदि विशेषणवाले तपःकर्म से शुष्क शरीर आदि होता हुआ 'यावत्' भाषा को बोलूंगा' इस तरह के विचार पर्यन्त जब ग्लान हो जाता (धम्मजागरियं जागरमाणस्स ) भारी ज्यो वणत छे, हमयां भारे शु
.
આ શરીર ક્ષણિક છે. મૃત્યુને આ શરીર ઉપર જરા પણુ દયા આવતી નથી, મૃત્યું ભય'કર અને વિકરાળ છે. મારે આત્મકલ્યાણુ કેવી રીતે સાધવુ જોઇએ વગેરે ધર્મध्यान ३५ नगरशु अवस्थामां (अयमेवारूवे अज्झत्थिए जाव समुप्पज्जित्था આ પ્રમાણે આત્મગત પ્રાર્થિત અને વિશેષરૂપમાં અભિલષિત, ચિતિત, સ્કુટરૂપે હૃદયમાં स्थापित भनोगत, (भनभां अवस्थित सडप उलव्यो. (एवं खलु अहं इमेण उरालेग तहेब जाव भासं भासिस्सामीति गिलाएमि तं अस्थिता में उट्ठाणे कम्मे बले वीरिए पुरिसक्कारपरक्कमे सद्भाधिई संवेगे जाव इमे धम्मारिए धम्मोवदेस समणे गवं महावीरे जिणे सुहत्थी विहरइ) े हुं उद्वार वगेरे विशेषज्ञोवाणी તપસ્યાથી શુષ્ક રૂક્ષ અને કાન્તિ વગરના શરીરવાળા થઈને જ્યારે ‘હુ કઇક બેલુ” આ જાતના ફકત વિચારથી જ ગ્લાન થઈ જાઉં છું. એવી સ્થિતિમાં જ્યાં સુધી
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર ઃ ૦૧