________________
३२२
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे
वदह जे नवरं देवाणुप्पिया! अम्मापियरो आपुच्छामि, तओपच्छा मुंडे भवित्ता गं पवइस्सामि, अहासुहं देवाणुप्पिया! मा पडिबंधं करेह। तएणं से मेहे कुमारे समणं भगवं महावीरं बंदइ, नमसइ वंदित्ता नमंसित्ता जेणामेव चाउग्धंटे आसरहे तेणामेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता चाउग्घंटआसरहंदूरुहइ,दूरहित्ता महया भडचडगरपहकरेणं रायगिहस्स नगरस्स मज्झं मज्झेणं जेणामेव सए भवणे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता चाउग्घंटाओ आसरहाओ पच्चोरुहइ, पच्चोरुहिता जेणामेव अम्मापियरो तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अम्मापिऊणं पायवंदणं करेइ, करित्ता एवं वयासी-एवं खल्लु अम्मयाओ! मए समणस्स भगओ महावीरस्त अंतिए धम्मे णिसंते,सेवि य मे धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अभिरुइए।तएणं तस्स अम्मापियरो एवं वयासी-धन्नोसि तुमं जाया, कयत्थोसितुमं जाया !, कयलक्खणोसितुमं जाया ! जन्नं तुमे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए धम्मे णिसंते, से विय ते धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अभि. रुइए! तएणं से मेहेकुमारे अम्मापियरो दोच्चंपि तच्चपि एवं वयासी-एवं खलु अम्मया' मए समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए धम्मे निसते से विय मे धम्म इच्छियपाडेच्छियअभिरुइए तं इच्छाणि गंअभ्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुन्नाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुडे भवित्ता अगाराओ अणगारियं पवइत्तए सू० २६॥
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧