________________
३१६
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे मज्झं मज्झेणं निग्गच्छिइ, निग्गच्छत्ता जेणामेव गुणसिलए चेइए तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छिाता समणस्स भगवओ महावारस्स छत्ताइछत्तं पडागाइपडागं विजाहरचारणे जंभएय देवे ओबयमाणे उप्पयमाणे पासइ पासित्ता चाउग्घंटाओ आसरहाओ पचोरुहइ, पच्चोरहित्तासमणं भगवं महावीरं पंचविहेणं अभिगमेणं अभिगच्छइ, तंजहा-सचित्ताणं दव्वाण विउसरणयाए१, अचित्ताणंदव्वाणं अविउ सरणयाए२, एगसाडिए उत्तरा संग करणेणं३, चक्रमुष्फासे अंजलिपग्गहेगं४, मणसो एगती करणेणं५, जेणामेव समणेभगवं महावीरे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिणं पयाहिणं करेइ करित्ता वंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स नच्चासन्ने नाइदूरे सुस्सूसमाणे नमसमाणे अंजलिउडे अभिमुहे विणएणं पज्जुवासइ, तएणं समणे भगवं महाबीरे मेघकुमारस्स तीसे य महइ महालियाए परिसाए मज्झगए विचित्तं धम्ममाइकक्खइ जहा जीवा वज्झति मुञ्चति जह य संकिलिस्संति धम्मकहा भाणियव्वा जाव परिसा पडिगया।सू० २५॥ ___टीका-'तएणं से मेहे' इत्यादि, ततः खलु स मेघकुमार: कंचुइज्ज पुरिसस्स' कंचुकीय पुरुषस्य अन्तःपुर प्रयोजननिवेदकद्वारपालस्य 'अंतिए' अन्ति के समीपे तन्मुखादित्यर्थः 'एयमी' एतमर्थ 'श्रीमहावीरः स्वामी समा
'तएणं से मेहे कुमारे' इत्यादि।
टीका--(तपणं) इसके बाद (से मेहे) उस मेघकुमारने कंचुइजपुरिसस्स कंचु की पुरुष के (अंतिए) पास से (एयमद्रं सौच्चा) इस बात
'त एण से मेहेकुमारे' इत्यादि । टीर्थ-(तएण) त्या२॥४( से मेहेकुमार)भेघमारे (कंचुइन्जपुरिसम्स युटी ५३५नी ( अतिए ) पासेथी ( एयमझे सोचा ) मा पा सलमीन (णिसम्म )
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧