________________
२१२
___ ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे
देवाणप्पिया! अहं इहं हव्वमागए, संदिसाहिणं, देवाणुप्पिया ! किं करेमि? किं दलयामि? किं पयच्छामि ? किं वा ते हियइच्छि यं? तएणं से अभयकुमारे तं पुव्वसंगइयं देवं अंतलिक्खपडिवन्नं पासित्ता हट्टतुट्टे पोसहं पारेइ, पारित्ता करयल संपरिगहियं अंजलिंकटु एवंवयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया! मम चुल्माउयाए धारिणीत देवीए अयमेयारूवे अकालडोहले पाउब्भूए धन्नाओ णं ताओ अम्मयाओ तहेव पुव्वगमेणं जाव विणिज्जामि । तन्नं तुमं देवा. गुप्पिया! मम चुल्लमाउयाए धारिणीए देवीए अयमेयारूवं अकालडोहलं विणेहि। तएणं से देवे अभएणं कुमारेणं एवं वुत्ते समाणे हट्टतुट० अभयकुमारं एवं वयासी-तुमण्णं देवाणुप्पिया! सुणिव्वुय वीसत्थे अच्छाहि, अहण्णं तव चुल्लमाउयाए धारिणीए देवीए अयमेयारूवं दोहलं विणेभि-त्तिक? अभयस्स कुमारस्स अंतियाओ प डिणिक्खमइ, पडिणिक्खमित्ता उत्तरपुरथिमेणं वेभारपव्वए वेउव्विय समुघाएणं समोहणइ. समोहणित्ता संखेज्जाइं जोयणाई दंड निस्सरइ। जाव देचंपि वेउब्वियसमुग्घाएणं समोहणइ समोहणित्ता खिप्पामेव सर्गाजयं स विजयंसफुसियं तं पंचवन्नमेहणिणाओवसोहियं दिव्वं पाउससिरिं विउव्वेइ, विउबित्ता जेणेव अभए कुमारे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ताअभयं कुमारं एवं वयासी-एवं खलु देवा. णुप्पिया! मए तव पियट्याए सगजिया सविजया सफुसिया दिव्या पाउससिरी विउव्विया, तं विणेउणं देवाणुपिया। तव चुल्लमाउया धारिणि देवी अयमेयारूवं अकालडोहलं। तएणं से अभयकुमारे
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧