________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणीटीकाअ १ सू. १६ अकालमेधदोह निरूपणम्
२१३
तस्स पुव्यसंगइयस्स देवस्स सोहम्मकप्पवासिस्स अंतिए एयम सोच्चाणिसम्म हट्टतुटेसयाओ भवणाओपडिनिक्खमइ पडिनिक्खमित्ता जेणामेव सेणिए राया तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल० अंजलि कटु एवं वयासी-एवं खलु ताओ! मम पुत्वसंगइएणंसीहम्मकप्प वासिणा देवेणं खिप्पामेव सगजिया सविजया पंचवन्नमेहनिनाओवसोहिया दिव्वा पाउससिरी विउ व्वया, तं विउलेणं मम चुल्लम उया धारिणी देवी अकालदोहलं। तएणं से सेणिए राया अभयस्स कु. मारस्स अंतिए एयमढे सोचा णिसम्म हट्टतुटू कोडुंबियपुरिसे सदावेइ, सदावित्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! रायगिहं नयरं सिंघाडगतिय चउक्क चच्चर० आसित्तसित्त जाव सुगंधवरगंधियं गंधवहिभूयं करेह य, कारवेह य, करित्ता य कारवित्ता य मम एयमाणत्तियं पञ्चप्पिणह। तएणं ते कोडुंबियपुरिसा जाव पञ्चप्पिणंति। तएणं से सेणिए राया दोञ्चपि कोडुबियपुरिसे सदावेइ, सदावित्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणु प्पिया! हयगय रहजोह पवरकलियं चाउरंगिणिसेन्नं सन्नाहेह, सेयणयं च गंधहत्थि परिकप्पेह। तेबि तहेव जाव पञ्चप्पिणंति। तएणं से सेणिए राया जेणेव धारिणी देवी तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता धारिणीं देवीं एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिए! सगजिया जाव पाउससिरि पाउन्भूया, तुमं देवाणुप्पिए! एये अकाल दोहलं विणेहि ॥१६॥सू०॥
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧