________________
१०२
ज्ञाताधर्म कथाङ्गसूत्रे विपुल बलवाहणे रजवती राया भविस्सइ । तं उराले णं तुमे देवी सुमिणे दिट्टे जाव आरोग्गतुट्टिदीहाउयकल्लाण कारए णं तुमे देवी! सुमिणे दिट्टे त्ति कटु भुजोर अणुव्हेइ ॥सू० ८॥
टीका-'तएणं सेणिए' इत्यादि । 'तएणं' ततः देव्याः स्वदृष्ट स्वम कथनानन्तरं खलु-निश्चयेन श्रेणिको राजा धारिण्या देव्याः अंतिए' अन्तिके समीपे तन्मुखादित्यर्थः, 'एयमटुं' एतमर्थकदृष्टस्वामस्वरूपं सोचा' श्रुत्वाकर्णपणे कृत्वा निसम्म' निशम्य हृदिधृत्वा 'हट्टतुटे' हृष्टतुष्टः' 'जाव' यावत् - हर्षवशक्सिपंद्हृदयः 'धाराहयनीवसुरभिकुसुमचंचुमालइयतणुऊसवियरोमकूवे' धाराहतनीपसुरभिकुसुमचंचुमालइयतनूच्छतरोमकूपः- धारया=वृष्टिधारयाहतानि अाहतानि यानि नीपस्य कदम्बस्य सुरभिकुसुमानि-सुगन्धितपुष्पाणि तानीव चंचुमालइया पुलकि तार्थक 'देशीयोऽयं शब्दः' पुलकिता तनु: शरीरं, तस्मिन् उच्छ्.ि ताः स्थूलतां गता रोम्णां कूपाः रोमनिर्गमस्थानानि यस्य स तथोक्तः, तथ रूपा भूपोऽसौ तं स्वप्नं 'ओगिण्हइ' अवगृह्णाति स्वमार्थमशेषनिरपेक्ष सामान्यरूपार्था
तएणं सेणिए राया इत्यादि
टीकार्थ-(तएणं) धारिणीदेवीने जब अपना दृष्ट महास्वप्न कह दिया तब (सेणिए राया)श्रेणिक राजा (देवीए अंतिए) उसदेवी के मुख से (एयमट्ट सोच्चा) इस महा स्वप्नरूप अर्थको-सुनकर (णिसम्म) तथा हृदय में धारणकर (हतुडे) हर्षसे अपार संतुष्ट हुए। यहां यावत पद "चित्तमाणदिए पीइमणे-परमसोमणास्सिये हरिसवसविसप्पमाणहियये" इस पाठका ग्रहण हुआ है। (धाराहयनीवसुरभिकुसुमचंचुमालइयतणुप्रसविय रोमकूवे) जिस प्रकार वृष्टि की धारा से कदम्बके पुष्प विकसित होते हैं। उसी प्रकार रानीके रोम विकसित हो गये। राजाने उसी समय (तं सुमिण
तएणं सेणिए राया इत्यादि 11-(त एणं) ज्या३ धारिणी हवीये पोते नये भा। स्वप्न धुत्यारे (सेणिए राया) श्रेणि An (देवीए अंतिए) ते वीना भुथी (एयम8 सोचा) २ महास्वप्न३५ मथ सामनीन (णिसम्म) तेमका यमा धार रीने (ह तुहे
था भू संतुष्ट थया. माही यावत् ५४५ "चित्तमाणंदिए पीइमणे परम सोमणास्सिये हरिसवसविसप्पमाणहियये" २॥ ५॥8 स्वी॥२वामा माया छे. (धाराहयनीव सुरभिकुसुम चंचुमालइयतणुअसवियरोमकवे) भ वर्षानी ધારાઓથી કદંબનાં પુષ્પ ખીલે છે, તેવી રીતે રાણીના વાટાં વિકસિત થયાં. રાજાએ ते समये । (तंसुमिणं ओगिण्हइ) अवड ज्ञानवडे सामान्य ३५ ते स्वस विषे
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧