________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०१९ उ०१ सू०२ लेश्यावतः निरूपणम् २८५
अथैकोनविंशतितमे शतके द्वितीयोद्देशकः प्रारभ्यते । इतः पूर्व प्रथमोद्देश थे लेश्या निरूपितेति लेश्याधिकारात् लेश्यावान् द्वितीयो देशको निरूप्यते इत्येवं सम्बन्धेन आयातस्य द्वितीयोदेशकस्य इदमादिम सूत्रम्-'कइ णं भंते ! इत्यादि ।
मूलम्-कइ णं भंते ! लेस्साओ पन्नत्ताओ एवं जहा पन्नवणाए गब्भुदेसो सो चेव निरवसेसो भाणियव्वो। सेवं भंते! सेवं भंते ! त्ति सू०१॥
एगूणवीसइमे सए बीओ उद्देसो समत्तो। छाया कति खल भदन्त ! लेश्याः प्रज्ञप्ताः एवं यथा प्रज्ञापनायाः गर्भोदेशः स एव निरवशेषो भणितव्यः तदेवं भदन्त ! तदेवं भदन्त ! इति ॥ १॥
एकोनविंशतितमे शतके द्वितीयोदेशकः समाप्तः टीका-'कह णं भंते !' कति खलु भदन्त ! 'लेस्साओ पन्नताओ' लेश्या: प्रज्ञप्ताः इति प्रश्नः 'एवं जहा' एवं यथा 'पन्नवणाए गम्भुद्देसो' प्रज्ञापनाया:
दूसरा उद्देशे का प्रारंभ इससे पहिले प्रथम उद्देशक में लेश्याओं के सम्बन्ध में विचार किया गया है अतः लेश्या के अधिकार से लेश्यावान् जीव का इस द्वितीय उद्देशे में निरूपण किया जायेगा इसी संबंध को लेकर इस द्वितीय उद्देशका प्रारम्भ हो रहा है।
'कह णं भंते लेस्लाओ पन्नत्ताओं' इत्यादि।
टीकार्थ--इस सूत्र द्वारा गौतम ने प्रभु से ऐसा पूछा है कि 'कइण भंते ! लेस्साओ पन्नत्ताओ' हे भदन्त ! लेश्याएं कितनी कही गई हैं ? प्रभुने इसके उत्तर में एवं जहा पन्नवणाए गम्भुद्देसो सोचे' ऐसा कहा
भी देशानो पार - પહેલા ઉદ્દેશામાં લેશ્યાઓના સંબંધમાં વિચાર કરવામાં આવ્યું છે. તેથી લેસ્થાના અધિકારથી આ બીજા ઉદ્દેશામાં લેસ્થાવાળા જીનું નિરૂપણ કરવામાં આવશે. આ સંબંધથી આ બીજા ઉદ્દેશાને પ્રારંભ કરવામાં આવે છે
'कइ णं भंते लेस्साओ पण्णत्ताओ' त्यादि ।
ટીકાર્થ–આ સૂત્રથી ગૌતમસ્વામીએ પ્રભુને એવું પૂછવું છે કે– 'कइ णं भंते ! लेस्साओ पण्णत्ताओ' लगवन् वेश्यामेटी अवामा भावी छ १ मा प्रश्न उत्तरमा प्रभु ४ है ‘एवं जहा पण्णवणाए गन्भुदेसो
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૩